อักษรไทย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| อักษรไทย | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| รูปพยัญชนะ | |||||||
| ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ |
| ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ |
| ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ |
| น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ |
| ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส |
| ห | ฬ | อ | ฮ | ||||
| รูปสระ | |||||||
| ะ | -ั | า | -ํ | -ิ | ' | " | |
| -ุ | -ู | เ | โ | ใ | ไ | -็ | |
| อ | ว | ย | ฤ | ฤๅ | ฦ | ฦๅ | |
| รูปวรรณยุกต์ | |||||||
| -่ | -้ | -๊ | -๋ | ||||
| เครื่องหมายอื่น ๆ | |||||||
| -์ | -๎ | -ฺ | |||||
| เครื่องหมายวรรคตอน | |||||||
| ฯ | ฯลฯ | ๆ | ๏ | ฯ | ๚ | ๛ | |
อักษรไทย เป็นอักษรที่ใช้เขียนภาษาไทย และภาษากลุ่มน้อยอื่นๆ ในประเทศไทย มีพยัญชนะ 44 ตัว สระ 28 ตัว และวรรณยุกต์ 4 ตัว พยัญชนะไทยจะเรียงตัวไปตามแนวนอน จากซ้ายไปขวา ส่วนสระจะอยู่หน้า บน ล่าง และหลังพยัญชนะประกอบคำแล้วแต่ชนิดของสระ
อักษรไทยไม่มีการแยกอักษรตัวใหญ่ หรืออักษรตัวเล็กอย่างอักษรโรมัน และไม่มีการเว้นวรรคระหว่างคำ เมื่อจบหนึ่งประโยคจะลงท้ายด้วยการเว้นวรรค กับมีเครื่องหมายวรรคตอนจำนวนหนึ่ง
ภาษาไทยมีตัวเลขไทยของตัวเอง แต่ปัจจุบัน ปกติในชีวิตประจำวันจะใช้ตัวเลขอารบิก
สารบัญ |
[แก้] ประวัติศาสตร์
อักษรไทยปรับปรุงมาจาก อักษรขอม ในที่นี้ ขอมที่ว่า คือคำที่ คนไทยทางเหนือใช้เรียกคนไทยทางใต้ในที่ราบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยามานานแล้วว่า พวกขอม ขอมที่ว่าจึงเป็นขอมที่เป็นไทสยาม การนำภาษาขอม (หรือไทสยาม) มาปรับเป็นภาษาไทยที่ใช้ในปัจจุบัน นั้น นักวิชาการจำนวนหนึ่ง ในช่วงปี พ.ศ. 2534 เป็นต้นมา พร้อมหลักฐานการศึกษาใหม่เชื่อว่า เป็นการปรับใช้มาจากในช่วงสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช (พ.ศ. 2223) ซึ่งตัวอักษรและการใช้งานมีความคล้ายคลึงกับของปัจจุบันมากที่สุด
ในอีกทฤษฎีหนึ่งได้มีการกล่าวไว้ว่า ในสมัยของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช พระองค์ท่าน ทรงประดิษฐ์อักษรที่เรียกกันว่า "ลายสือไทย" ขึ้น และ มีการเรียกกันว่าเป็นต้นกำเนิดของอักษรไทยนั้น มีการสืบอายุกลับไปเพียงประมาณ 700 ปี ซึ่งแท้จริงแล้ว "ลายสือไท" น่าจะเป็นหนึ่งในการพัฒนาอักษรไทย ในหลายๆ สาย ซึ่งจริงๆ แล้วไทสยาม ได้มีอักษรใช้กันมาก่อนหน้านี้แล้ว โดยเป็นการวิวัฒน์มาจาก อักษรพราหมี และ ปัลลวะ ซึ่งเป็นแบบตัวอักษรที่นำมาจากอินเดียตอนเหนือและตอนใต้ตามลำดับ[1] ตามหลักฐานที่น่าเชื่อมากกว่ายืนยันว่า ชาติสยาม มีอักษรใช้มานานแล้ว นับได้เป็นพันปี คิดเป็นจำนวนปี ได้ 1400 ปีมาแล้วโดยประมาณ
[แก้] อักษรไทย
[แก้] พยัญชนะ 44 รูป
พยัญชนะไทยสามารถแบ่งตามฐานที่ใช้ในการออกเสียงเป็นวรรค ดังเช่นในภาษาบาลีและสันสกฤต พร้อมแสดงชื่อเรียกในปัจจุบัน
| วรรค กะ | - | ก ไก่ | ข ไข่ | ฃ ขวด* | ค ควาย | ฅ คน* | ฆ ระฆัง | ง งู | ||||
| วรรค จะ | - | จ จาน | ฉ ฉิ่ง | ช ช้าง | ซ โซ่ | ฌ เฌอ | ญ หญิง | |||||
| วรรค ฏะ | - | ฎ ชฎา | ฏ ปฏัก | ฐ ฐาน | ฑ มณโฑ | ฒ ผู้เฒ่า | ณ เณร | |||||
| วรรค ตะ | - | ด เด็ก | ต เต่า | ถ ถุง | ท ทหาร | ธ ธง | น หนู | |||||
| วรรค ปะ | - | บ ใบไม้ | ป ปลา | ผ ผึ้ง | ฝ ฝา | พ พาน | ฟ ฟัน | ภ สำเภา | ม ม้า | |||
| เศษวรรค | - | ย ยักษ์ | ร เรือ | ล ลิง | ว แหวน | ศ ศาลา | ษ ฤๅษี | ส เสือ | ห หีบ | ฬ จุฬา | อ อ่าง | ฮ นกฮูก |
* เนื่องจาก ฃ และ ฅ ปัจจุบันเลิกใช้แล้ว จึงใช้ ข และ ค แทนในการสะกด
พยัญชนะไทยยังแบ่งออกเป็น 3 หมู่ เรียกว่า ไตรยางศ์ ประกอบด้วย
- อักษรกลาง 9 ตัว ได้แก่ ก จ ฎ ฏ ด ต บ ป อ
- อักษรสูง 11 ตัว ได้แก่ ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส ห
- อักษรต่ำ 24 ตัว ได้แก่ ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ ฑ ฒ ณ ท ธ น พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ
[แก้] สระ 21 รูป
| _ะ | วิสรรชนีย์ | _ั | ไม้ผัด หรือ ไม้หันอากาศ | _็ | ไม้ไต่คู้ | |||||
| _า | ลากข้าง | _ิ | พินทุ์อิ | _่ | ฝนทอง | |||||
| _ํ | นิคหิต หรือ หยาดน้ำค้าง | " | ฟันหนู | -ุ | ตีนเหยียด | |||||
| -ู | ตีนคู้ | เ_ | ไม้หน้า | ใ_ | ไม้ม้วน | |||||
| ไ_ | ไม้มลาย | โ_ | ไม้โอ | อ | ตัวออ | |||||
| ย | ตัวยอ | ว | ตัววอ | ฤ | ตัวรึ | |||||
| ฤๅ | ตัวรือ | ฦ | ตัวลึ | ฦๅ | ตัวลือ |
[แก้] วรรณยุกต์ 4 รูป
| _่ | ไม้เอก | _้ | ไม้โท | _๊ | ไม้ตรี | _๋ | ไม้จัตวา |
[แก้] สัญลักษณ์อื่นๆ
| _์ | ทัณฑฆาต หรือ การันต์ | ๆ | ไม้ยมก | ฯ | ไปยาลน้อย | ฯลฯ | ไปยาลใหญ่ |
[แก้] ตัวเลขไทย
| ๐ | ๑ | ๒ | ๓ | ๔ | ๕ | ๖ | ๗ | ๘ | ๙ |
[แก้] รหัสยูนิโคดสำหรับอักษรไทย
ช่วงรหัสยูนิโคด (Unicode) ของอักษรไทย คือ U+0E00 ถึง U+0E7F
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | A | B | C | D | E | F | ||
| E00 | | ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ | ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | |
| E10 | ฐ | ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ | น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | |
| E20 | ภ | ม | ย | ร | ฤ | ล | ฦ | ว | ศ | ษ | ส | ห | ฬ | อ | ฮ | ฯ | |
| E30 | ะ | ◌ั | า | ำ | ◌ิ | ◌ี | ◌ึ | ◌ื | ◌ุ | ◌ู | ◌ฺ | | | | | ฿ | |
| E40 | เ | แ | โ | ใ | ไ | ๅ | ๆ | ◌็ | ◌่ | ◌้ | ◌๊ | ◌๋ | ◌์ | ◌ํ | ◌๎ | ๏ | |
| E50 | ๐ | ๑ | ๒ | ๓ | ๔ | ๕ | ๖ | ๗ | ๘ | ๙ | ๚ | ๛ | | | | | |
| E60 | | | | | | | | | | | | | | | | | |
| E70 | | | | | | | | | | | | | | | | |
[แก้] อ้างอิง
- ^ ทักษิณ อินทโยธา, ใครคือเจ้าถิ่น ลุ่มน้ำเจ้าพระยาและด้ามขวานทอง เมื่อ 2000 - 3000 ปีก่อน, ฉบับพิมพ์ ครั้งแรก พ.ศ. 2534 โดย ช. ฉัตร
- http://www.st.ac.th/bhatips/gramma3.htm
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
 |
อักษรไทย เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น |
