ภาษาเบงกาลี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ภาษาเบงกาลี (বাংলা บังลา)
อักษร:
การออกเสียง (IPA):	/baŋla/
พูดใน:	บังคลาเทศ อินเดีย และประเทศอื่น
ดินแดน:	ส่วนตะวันออกของเอเชียใต้
จำนวนคนพูดทั้งหมด:	207 ล้าน
อันดับ:	4
ตระกูลของภาษา:	อินโด-ยูโรเปียน  อินโด-อิหร่าน   อินโด-อารยัน    เขตตะวันออก     Apabhransa Avahattha      ภาษาเบงกาลี
สถานะทางการ
ภาษาราชการของ:	บังคลาเทศ อินเดีย รัฐเบงกอลตะวันตกในอินเดีย
องค์กรควบคุม:	Bangla Academy
รหัสภาษา
ISO 639-1:	bn
ISO 639-2:	ben
ISO/DIS 639-3:	ben
หน้านี้มีตัวอักษรภาษาอื่นที่อาจจะไม่แสดงผล จำเป็นต้องใช้ฟอนต์สำหรับภาษานั้น

ภาษาเบงกาลี (বাংলা: บังคลา) เป็นภาษาที่พูดโดยประชากรของประเทศบังคลาเทศ และรัฐเบงกอลตะวันตกในประเทศอินเดีย ที่ติดกับบังคลาเทศ นอกจากนี้ยังมีชุมชนของคนที่พูดภาษาเบงกอลที่ใหญ่พอควรในรัฐอัสสัม (อีกรัฐในอินเดีย ติดกับทั้งรัฐเบงกอลจะวันตกและประเทศบังคลาเทศ) และในประชากรที่อพยพไปทางตะวันตกและตะวันออกกลาง รูปแบบมาตรฐานของภาษานี้เรียกว่า cholit bhaashaa: จลิตภาษา เป็นภาษาย่อยที่พูดกันมากที่สุด มีแบบมาจาก "Calcutta Bengali" (ภาษาเบงกอลที่พูดในเมืองกัลกัตตา) ในประเทศบังกลาเทศ เขียนด้วยอักษรเบงกาลี

ในภาษาอังกฤษ Bengali ใช้เรียกทั้งภาษาและคนที่พูดภาษานี้ ในภาษาเบงกาลีเองเรียกภาษาว่า Bangla: บังคลา (বাঙলা), ซึ่งเป็นคำที่เริ่มใช้มากขึ้นในภาษาอังกฤษ ส่วนในภาษาบังคลา ชาวเบงกอลเรียกว่า Bangali: บางกาลี (বাংলা) ถิ่นที่อยู่อาศัยตามธรรมเนียมของชาวเบงกาลีเรียกว่า Bengal: เบงกอล ในภาษาอังกฤษ และ Bongo: บองโก Banga: บางกา หรือ Bangla: บังคลา ในภาษาเบงกาลี "Bangadesh: บางกาเทศ" และ "Bangladesh: บังคลาเทศ" เป็นคำที่ใช้เรียกภูมิภาคของชางเบงกอลก่อนที่จะมีการแยกเป็นสองส่วน คือ เบงกอลตะวันตก (West Bengal หรือ Poshchim Bongo: ปอจิม บองโก หรือ ประจิมบังกา) ซึ่งได้กลายเป็นรัฐของอินเดีย และส่วนตะวันออก (เบงกอลตะวันออก: East Bengal หรือ Purbo Bongo: ปูร์โบ บองโก หรือ บูรพาบังกา) กลายเป็นประเทศบังคลาเทศ

[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น

• ดาวน์โหลดฟอนต์เบงกาลี

ภาคภาษาเบงกาลี
ของ วิกิพีเดีย

ภาษาเบงกาลี เป็นบทความเกี่ยวกับ ภาษา หรือ ตัวอักษร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น