زبان بنگالی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
بنگالی(به بنگالی বাংলা،تلفظ: بَنگلا['baŋla]) یکی از زبانهای خانواده زبانی هندواروپایی و هندوایرانی است که امروزه در هندوستان و بنگلادش نزدیک به دویستوهفتاد میلیون گویشور دارد.
بنگالی زبان مادری رابیندرانات تاگور نخستین برنده جایزه نوبل از آسیا بود.
[ویرایش] منبع
- ویکیپدیای انگلیسی