Tomasz Beksiński

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Tomasz Beksiński (ur. 26 listopada 1958 r. w Sanoku, zm. 24 grudnia 1999 r. w Warszawie) - polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz z jęz. angielskiego.

[edytuj] Życiorys

Urodził się w Sanoku, był synem Zdzisława Beksińskiego. Muzyką interesował się już od 12 roku życia, szczególną pasje przejawiał do muzyki rockowej, i jej ambitnych i mrocznych gatunków (jak rock progresywny, rock gotycki), oraz do horrorów. W felietonach wspominał, że po raz pierwszy i ostatni bał się na filmie „Kobieta wąż”, który obejrzał w 1970 roku. Studiował anglistykę w Katowicach, której jednak nie skończył.

Pod koniec lat 70. został dziennikarzem muzycznym i wkrótce stał się jedną z najbardziej charyzmatycznych osobowości wśród polskich prezenterów radiowych. Wybór drogi życiowej był dziełem przypadku - znany był wśród melomanów jako osoba posiadająca bogaty zbiór płyt, w czasach PRL-u niektóre z nich, pochodzące z zza granicy były prawdziwym rarytasem, dlatego też wielu prezenterów radiowych zabiegało o jego przyjaźń.

Zadebiutował na antenie radiowej w 1982 roku w audycji Marka Niedźwieckiego. Na początku współpracował z programem II Polskiego Radia, gdzie prowadził audycję „Romantycy muzyki rockowej”, a następnie „Wieczór płytowy”. W latach 90. prowadził audycję „Trójka pod księżycem” w Programie III. Jego nocne autorskie audycje zyskały duże grono słuchaczy i status "kultowych", będąc starannie wyselekcjonowanymi całościami słowno-muzycznymi. Pisał felietony oraz recenzje do czasopisma „Tylko Rock” oraz „Magazynu muzycznego”. Od 1998 roku miał w "Tylko Rocku" stałą rubryką pod tytułem "Opowieści z Krypty" gdzie drukowano jego felietony. Ogółem napisał ich 18.

Tomasz Beksiński był ponadto tłumaczem z języka angielskiego. Przetłumaczył m.in. wszystkie ówczesne filmy o Jamesie Bondzie, Harrym Callahanie i całą twórczość grupy Monty Pythona, których był gorącym miłośnikiem oraz kilkadziesiąt innych filmów, między innymi: Dzikość serca, Rój, Ktoś mnie obserwuje, Robin Hood: książę złodziei, Czas Apokalipsy, Po tragedii „Posejdona”, Ptasiek, Szklana pułapka, Nie oglądaj się teraz, Drakula, Frankenstein, Smętarz dla zwierzaków. Tłumaczył również teksty piosenek, zespołów takich jak np.: Iron Maiden, King Crimson, Pink Floyd, The Doors i The Sisters of Mercy. Pisał również felietony i reportaże filmowe do czasopisma "Machina".

24 grudnia 1999 Tomasz Beksiński popełnił samobójstwo, wcześniej niedwuznacznie zapowiadając je w pesymistycznie podsumowującym współczesną kulturę felietonie w piśmie "Tylko Rock". Skłonności samobójcze przejawiał już od czasów młodości – w wieku lat 16 próbował popełnić samobójstwo poprzez otrucie gazem i zażycie środków nasennych. Dowodem obsesyjnego zainteresowania własną śmiercią jest również fakt, że w wieku lat 18 rozwiesił w rodzinnym Sanoku własne klepsydry, których wykonanie zamówił wcześniej w lokalnej drukarni.