Tip O'Neill
Z Wikipedii
| Tip O'Neill 1912-1994 |
|
 |
|
| Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych | |
| Okres urzędowania | od 4 stycznia 1977 do 3 stycznia 1987 |
| Partia polityczna | Partia Demokratyczna |
| Poprzednik | Carl Albert |
| Następca | Jim Wright |
Thomas Phillip "Tip" O'Neill, Jr. (9 grudnia 1912 - 5 stycznia 1994) - amerykański polityk, wieloletni członek Izby Reprezentantów USA i działacz Partii Demokratycznej. W izbie niższej amerykańskiego kongresu zasiadał przez 34 lata i reprezentował pozycję liberalną (w USA: lewicową).
Spis treści |
[edytuj] Wczesne lata i kariera
O'Neill urodził się w Cambridge w stanie Massachusetts w rodzinie pochodzenia irlandzkiego, zaliczającej się do klasy średniej. W dzieciństwie przyjął przezwisko Tip. Edukował się w szkołach katolickich.
Jego pierwszy kontakt z polityką nastąpił podczas wyborów prezydenckich w USA roku 1928, kiedy, jako 15-letni chłopiec, pracował ochotniczo w kampanii wyborczej kandydata demokratów Ala Smitha przeciwko republikaninowi Herbertowi Hooverowi, który został wówczas prezydentem.
Cztery lata później pracował przy kampanii Franklina Delano Roosevelta.
Jego pierwszą kampanią wyborczą, kiedy sam ubiegał się o jakiś urząd, była rywalizacja do rady miejskiej Cambridge w roku 1936, kiedy wygrał większością zaledwie 150 głosów. Jednakże w tym samym roku wybranio go też do izby niższej stanowej legislatury, gdzie został pierwszym w dziejach stanu demokratycznym spikerem.
[edytuj] Kongresman O'Neill
W stanowej Izbie Reprezentantów służył do roku 1952, kiedy wybrano go kongresmanem federalnym. Na stanowisku tym zastąpił wybranego wówczas na senatora i późniejszego prezydenta Johna F. Kennedy'ego.
Jako kongresman O'Neill należał do przywództwa frakcji demokratów oraz krytykował politykę prezydenta Lyndona B. Johnsona w Wietnamie. W moim sercu wierzę, że pańska polityka jest zła. - powiedział mu w czasie spotkania w Białym Domu.
Dzięki temu stanowisku stał się bardzo popularny i w roku 1971 został zastępcą przywódcy większości, a w dwa lata później (1973) jej liderem. Na tym stanowisku popierał m.in. postawienie w stan oskarżenia prezydenta Richarda Nixona.
[edytuj] Spiker
Po rezygnacji spikera Carla Alberta w roku 1975 z ubiegania się o kolejną kadencję O'Neill został w roku 1977, czyli tym samym, w którym demokrata Jimmy Carter został prezydentem, jego następcą. Stanowisko to zajmował do roku 1987, kiedy to odszedł z Kongresu na emeryturę. W czasie swej kadencji zajmował niezmiennie stanowisko liberalne, za co był atakowany przez prawicowców spod znaku Reagana. O'Neill zresztą nie pozostawał im dłużny.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Poprzednik/Następca
| Poprzednik John F. Kennedy |
Kongresman z 11. okręgu Massachusetts 1952-1963 |
Następca James A. Bruke |
| Poprzednik Torbert H. Macdonald |
Kongresman z 8. okręgu Massachusetts 1963-1987 |
Następca Joseph Patrick Kennedy II |
| Poprzednik Hale Boggs |
Zastępca Lidera Większości w Izbie 1971-1972 |
Następca John J. McFall |
| Poprzednik Hale Boggs |
Lider Większości w Izbie 1972-1977 |
Następca Jim Wright |
| Poprzednik Carl Albert |
Spiker Izby Reprezentantów 1977-1987 |
Następca Jim Wright |
| Poprzednik Nelson Rockefeller |
Linia sukcesji prezydenckiej 1977 |
Następca James O. Eastland |
| Poprzednik Walter Mondale |
Linia sukcesji prezydenckiej 1977-1978 |
Następca James O. Eastland |
| Poprzednik Walter Mondale |
Linia sukcesji prezydenckiej 1978-1980 |
Następca Warren G. Magnuson |
| Poprzednik Walter Mondale |
Linia sukcesji prezydenckiej 1980 |
Następca Milton R. Young |
| Poprzednik Walter Mondale |
Linia sukcesji prezydenckiej 1980-1981 |
Następca Warren G. Magnuson |
| Poprzednik Walter Mondale |
Linia sukcesji prezydenckiej 1981 |
Następca Strom Thurmond |
| Poprzednik George H. W. Bush |
Linia sukcesji prezydenckiej 1981-1987 |
Następca Strom Thurmond |
Frederick Muhlenberg • Jonathan Trumbull, Jr. • Frederick Muhlenberg • Jonathan Dayton • Theodore Sedgwick • Nathaniel Macon • Joseph Bradley Varnum • Henry Clay • Langdon Cheves • Henry Clay • John W. Taylor • Philip Pendleton Barbour • Henry Clay • John W. Taylor • Andrew Stevenson • John Bell • James Knox Polk • Robert Mercer Taliaferro Hunter • John White • John Winston Jones • John Wesley Davis • Robert Charles Winthrop • Howell Cobb • Linn Boyd • Nathaniel Prentiss Banks • James Lawrence Orr • William Pennington • Galusha A. Grow • Schuyler Colfax • Theodore Medad Pomeroy • James G. Blaine • Michael C. Kerr • Samuel J. Randall • J. Warren Keifer • John Griffin Carlisle • Thomas Brackett Reed • Charles Frederick Crisp • Thomas Brackett Reed • David B. Henderson • Joseph Gurney Cannon • Champ Clark • Frederick Gillett • Nicholas Longworth • John Nance Garner • Henry T. Rainey • Joseph Wellington Byrns • William B. Bankhead • Sam Rayburn • Joseph William Martin • Sam Rayburn • Joseph William Martin • Sam Rayburn • John W. McCormack • Carl Albert • Tip O'Neill • Jim Wright • Tom Foley • Newt Gingrich • Dennis Hastert (odchodzący, do 3 stycznia 2007 • Nancy Pelosi (elekt)
|
Liderzy Większości w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych |
|
Sereno E. Payne (R) | Oscar Underwood (D) | Claude Kitchin (D) | Franklin Wheeler Mondell (R) | Nicholas Longworth (R) | John Q. Tilson (R) | Henry T. Rainey (D) | Jo Byrns (D) | William B. Bankhead (D) | Sam Rayburn (D) | John W. McCormack (D) | Charles A. Halleck (R) | John W. McCormack (D) | Charles A. Halleck (R) | John W. McCormack (D) | Carl Albert (D) | Hale Boggs (D) | Tip O'Neill (D) | Jim Wright (D) | Tom Foley (D) | Dick Gephardt (D) | Dick Armey (R) | Tom DeLay (R) | Roy Blunt (R) | John Boehner (R) | Steny Hoyer (D) |
