Nancy Pelosi
Z Wikipedii
Nancy Patricia D'Alesandro Pelosi (ur. 26 marca 1940) - polityk amerykańska, obecnie przywódczyni mniejszości demokratycznej w Izbie Reprezentantów USA. Pelosi jest pierwszą kobietą, która została przywódcą frakcji parlamentarnej jednej z dwóch głównych partii.
Po zwycięstwie i uzyskaniu przewagi w Izbie przez demokratów podczas wyborów w 2006 Pelosi zostanie pierwszą kobietą-spikerem Izby Reprezentantów w amerykańskiej historii i pierwszym członkiem Partii Demokratycznej na tym stanowisku od 1995. Po jednogłośnym wyłonieniu jej do tej roli przez demokratyczny klub w Izbie głosowanie w styczniu jest tylko formalnością.
Urodziła się jako Nancy D'Alesandro w Baltimore w stanie Maryland. Jej ojciec, Thomas D'Alesandro junior był kongresmanem i burmistrzem Baltimore.
Pelosi ukończyła studia w Waszyngtonie, gdzie poznała swego przyszłego męża, Paula Pelosi. Po zawarciu z nim związku małżeńskiego w 1963 przeprowadzili się do jego domu w San Francisco w Kalifornii. Państwo Pelosi mają piątkę dzieci, córki: Nancy Corinne, Christine, Jacqueline Kenneally i Alexandrę, oraz syna Paula. Mają też pięcioro wnucząt.
Kiedy demokratyczny kongresman Phillip Burton z okręgu 5., który zamieszkiwała Pelosi, zmarł, jego żona, Sala Burton wygrała przedterminowe wybory. Burton chorowała jednak wtedy na raka i zmarła w roku 1987, piastując mandat. Jej następczynią została Nancy Pelosi, która reprezentowała okręg 5. w latach 1987-1993 i okręg 8. od roku 1993.
Po wydarzeniach na placu Tiananmen w roku 1989 kongresman Pelosi została aktywną popleczniczką chińskiego ruchu demokratycznego.
W roku 2001 została zastępczynią przywódcy mniejszości demokratyczne w Izbie, zaś w roku 2003, po ustąpieniu dotychczasowego lidera Dicka Gephardta, przywódczynią mniejszości.
Pelosi generalnie uważana jest za członkinię lewego (czyli, według terminologii amerykańskiej, "liberalnego") skrzydła swej partii. Sprzeciwia się m.in. karze śmierci, popiera ochronę mniejszości seksualnych i prawo do aborcji. Głosowała też przeciwko wydaniu zgody na interwencję militarną w Iraku. Przez stronę www.issues2000.org została określona jako hard-core liberal. Przed objęciem przywództwa frakcji była członkiem progresive caucus.
Frederick Muhlenberg • Jonathan Trumbull, Jr. • Frederick Muhlenberg • Jonathan Dayton • Theodore Sedgwick • Nathaniel Macon • Joseph Bradley Varnum • Henry Clay • Langdon Cheves • Henry Clay • John W. Taylor • Philip Pendleton Barbour • Henry Clay • John W. Taylor • Andrew Stevenson • John Bell • James Knox Polk • Robert Mercer Taliaferro Hunter • John White • John Winston Jones • John Wesley Davis • Robert Charles Winthrop • Howell Cobb • Linn Boyd • Nathaniel Prentiss Banks • James Lawrence Orr • William Pennington • Galusha A. Grow • Schuyler Colfax • Theodore Medad Pomeroy • James G. Blaine • Michael C. Kerr • Samuel J. Randall • J. Warren Keifer • John Griffin Carlisle • Thomas Brackett Reed • Charles Frederick Crisp • Thomas Brackett Reed • David B. Henderson • Joseph Gurney Cannon • Champ Clark • Frederick Gillett • Nicholas Longworth • John Nance Garner • Henry T. Rainey • Joseph Wellington Byrns • William B. Bankhead • Sam Rayburn • Joseph William Martin • Sam Rayburn • Joseph William Martin • Sam Rayburn • John W. McCormack • Carl Albert • Tip O'Neill • Jim Wright • Tom Foley • Newt Gingrich • Dennis Hastert (odchodzący, do 3 stycznia 2007 • Nancy Pelosi (elekt)