Steffi Graf
Z Wikipedii
| Stefanie Graf | |
| Miejsce urodzenia | Mannheim |
| Państwo |  Niemcy |
| Data urodzenia | 14 czerwca 1969 |
| Wzrost | 175 cm |
| Waga | 59,8 kg |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 18 października 1982, zakończenie kariery 13 sierpnia 1999 |
| Trener | Heinz Gunthardt |
| Miejsca w listach rankingowych
|
|
| Zwycięstwa w turniejach wielkoszlemowych | |
| Australian Open | 1988, 1989, 1990, 1994 |
| Roland Garros | 1987, 1988, 1993, 1995, 1996, 1999 |
| Wimbledon | 1988, 1989, 1991, 1992, 1993, 1995, 1996 (singiel), 1998 (debel) |
| US Open | 1988, 1989, 1993, 1995, 1996 |
| Masters | 1987, 1989, 1993, 1995, 1996 |
| Zwycięstwa w turniejach singlowych i deblowych | |
| Turnieje singlowe | 107 (Roland Garros 1999) |
| Turnieje deblowe | 11 (Hamburg 1993) |
Steffi Graf (właśc. Stefanie Graf) (ur. 14 czerwca 1969 w Mannheim), tenisistka niemiecka, jedna z najwybitniejszych zawodniczek w historii tej dyscypliny.
Posiadała niezwykle skuteczne uderzenie forhendowe, które przyniosło jej przydomek Fraulein Forehand; ze względu na zdecydowaną dominację strony forhendowej grę bekhendem ograniczała przede wszystkim do podcinanego slajsu, jednak i to uderzenie opanowała do perfekcji, zmuszana konsekwentną przez lata taktyką przeciwniczek, kierujących większość piłek na lewą stronę kortu.
Ma na koncie 22 zwycięstwa wielkoszlemowe w grze pojedynczej (dodatkowo przegrała 9 finałów); łącznie wygrała 107 turniejów w singlu i 11 w deblu. Rekordem jest długość przebywania przez nią na szczycie listy rankingowej; była liderką przez 377 tygodni, w tym 186 z rzędu (17 sierpnia 1987 - 10 marca 1991). Przez ponad 10 lat - 1987-1997 nie spadła w rankingu poniżej drugiego miejsca. W 7 sezonach reprezentowała Niemcy w Pucharze Federacji, w tym zwycięskich w 1987 i 1992 (w ćwierćfinale w 1992 brała udział w meczu z Polską, pokonując 6:0, 6:0 Katarzynę Nowak, a także w parze z Anke Huber polski debel Katarzyna Teodorowicz/Magdalena Mróz).
Trzykrotnie uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich. W 1984, kiedy tenis występował w roli dyscypliny pokazowej, zdobyła złoto; powtórzyła ten wyczyn w oficjalnym ponownym debiucie dyscypliny w Seulu w 1988. W Barcelonie (1992) sięgnęła po medal srebrny, ulegając w finale Jennifer Capriati.
W 1988 zdobyła klasycznego Wielkiego Szlema, okraszonego dodatkowo triumfem olimpijskim; cztery turnieje wielkoszlemowe z rzędu wygrała również w 1993 i 1994 (poczynając od French Open w 1993).
Po krótkim załamaniu formy w 1997 (wypadła nawet z czołowej dziesiątki), spowodowanym także kontuzjami, powróciła w dwóch kolejnych latach, osiągając m.in. w 1999 wygraną na French Open (po dramatycznym finale z Hingis) oraz finał na Wimbledonie (uległa Lindsay Davenport). 13 sierpnia 1999 ogłosiła decyzję o zakończeniu kariery sportowej; była w tym momencie zawodniczką nr 3 rankingu światowego. Wkrótce potem poślubiła tenisistę amerykańskiego Agassiego.
Wygrane turnieje wielkoszlemowe:
- Australian Open 1988, 1989, 1990, 1994
- French Open 1987, 1988, 1993, 1995, 1996, 1999
- Wimbledon 1988, 1989, 1991, 1992, 1993, 1995, 1996
- US Open 1988, 1989, 1993, 1995, 1996
Przegrane finały wielkoszlemowe:
Jest jedyną zawodniczką, która wygrywała każdy z turniejów wielkoszlemowych przynajmniej cztery razy. W 2004 została wpisana do Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame.
[edytuj] Zwycięstwa wielkoszlemowe
Tracy Austin • Jennifer Capriati • Kim Clijsters • Lindsay Davenport • Chris Evert • Steffi Graf • Justine Henin-Hardenne • Martina Hingis • Amélie Mauresmo • Martina Navrátilová • Arantxa Sánchez Vicario • Monica Seles • Maria Szarapowa • Serena Williams • Venus Williams
Marguerite Broquedis • Jennifer Capriati • Dorothea Douglass Chambers • Charlotte Cooper Sterry • Lindsay Davenport • Gwendoline Eastlake-Smith • Gigi Fernández • Mary Joe Fernández • Zina Garrison • Steffi Graf • Edith Hannam • Justine Henin-Hardenne • Dorothea Koring • Suzanne Lenglen • Li Ting • Kathleen McKane Godfree • Margaret McNair • Pam Shriver • Sun Tiantian • Hazel Hotchkiss Wightman • Serena Williams • Venus Williams • Helen Wills Moody
