Ronaldinho

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Artykuł ten nie jest zgodny z zasadami neutralności przyjętymi w Wikipedii.
Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić.

Ten artykuł wymaga dopracowania.
Należy w nim poprawić: przede wszystkim styl. Ps. Od:Adison'a: Przegladając tekst znalazłem wulgaryzmy i złośliwe "przekręcenia", cześć usunąłem, może są jeszcze jakieś..
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz w dyskusji tego artykułu lub na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Informacje ogólne
Ronaldinho
Imię i nazwisko	Ronaldo de Assis Moreira
Data urodzenia	21 marca 1980
Miejsce urodzenia	Porto Alegre, Brazylia
Pseudonim	Ronaldinho
Pozycja	ofensywny pomocnik/ lewy szkrzydłowy
Informacje klubowe
Obecny klub	FC Barcelona
Numer	10
Kluby
Lata	Klub	Występy (gole)
26	Porto Alegre,Paris Saint Germain,FC Barcelona	68(27)

Ronaldo de Assis Moreira znany jako Ronaldinho (port. Mały Ronaldo; IPA: [χonɑuˈdʒĩɲu]) lub Ronaldinho Gaúcho (od stanu Rio Grande do Sul, którego mieszkańcy zwani są Gaúchos; ur. 21 marca 1980, Porto Alegre, Brazylia) - piłkarz brazylijski grający zazwyczaj na pozycji ofensywnego pomocnika, mistrz świata 2002, dwukrotny mistrz Ameryki Południowej, zwycięzca Ligi Mistrzów 2006.

Został dwukrotnie z rzędu uznany Piłkarzem Roku przez FIFA (2004 i (2005), a magazyn France Football w 2005 roku nagrodził go Złotą Piłką.

Spis treści

1 Biografia
2 Kariera piłkarska
3 Kluby
4 Osiągnięcia
- 4.1 FC Barcelona (Hiszpania)
- 4.2 Reprezentacja Brazylii
5 Linki zewnętrzne

Biografia

Młodość

Ronaldo de Assis Moreira urodził się 21 marca 1980 roku w Porto Alegre, dzieciństwo spędził w jednej z najbiedniejszych dzielnic tego miasta: Vila Nova. Mieszkał tam z ojcem João, robotnikiem stoczniowym i byłym piłkarzem, matką Migeuliną, sprzedawczynią, z wykształcenia pielęgniarką oraz dwójką starszego rodzeństwa, bratem Roberto i siostrą Deisi.

Roberto był zawodowym piłkarzem. Dzięki jego zarobkom cała rodzina przeniosła się z dzielnicy biedoty do luksusowej willi z basenem. Właśnie w tym basenie João zmarł na atak serca; Ronaldinho miał wtedy 8 lat. Roberto z kolei, gdy musiał przedwcześnie zakończyć karierę piłkarską z powodu kontuzji, został agentem utalentowanego młodszego brata.

Grêmio

Profesjonalna kariera Ronaldinho Gaúcho w barwach Grêmio Foot-Ball Porto Alegrense rozpoczęła się w 1998 roku, ale młody Ronaldo zaczął występować w drużynach juniorskich tego klubu już w wieku sześciu lat. Tam jako trzynastolatek dokonał rzadkiego wyczynu: w jednym meczu strzelił 23 gole.

Debiut w pierwszej drużynie Grêmio przypadł na mecz w ramach Copa Libertadores 1998. Miał już wówczas za sobą dobre występy w Mistrzostwach Świata U-17. Rok później zadebiutował w reprezentacji Brazylii.

Paris SG

FC Barcelona

Ronaldinho w barwach FC Barcelona

Sezon 2004/05: 52 mecze (1 na ławce)- 15 goli, karne: 5 goli/ 7 wykonywanych, 6 żółtych kartek.

W tym:

Liga Hiszpańska: 35 meczów - 9 goli, karne: 3 gole/ 4 wykonywane, 5 żółtych kartek

Liga Mistrzów: 7 meczów, 1 na ławce - 4 gole, karne: 2 gole/3 wykonywane 1 żółta kartka

Puchar Katalonii: 1 mecz - 1 gol

Mecze Towarzyskie: 9 meczów - 1 gol

Sezon 2005/06: 52 mecze - 29 goli, karne: 10 goli/ 11 wykonywanych, 5 żółtych, 1 czerwona kartka.

W tym:

Liga Hiszpańska: 29 meczów - 17 goli, karne: 7 goli/ 7 wykonywanych, 5 żółtych kartek

Liga Mistrzów: 12 meczów - 7 goli, karne 2 gole/ 3 wykonywane

Puchar Hiszpanii: 2 mecze - 1 gol, karne: 1 gol/ 1 wykonywany, 1 czerwona kartka

Mecze Towarzyskie: 6 meczów - 3 gole

Puchar Joana Gampera: 1 mecz

Superpuchar Hispanii: 2 mecze - 1 gol

Kariera piłkarska

Ronaldinho jednak na pewno nie pamięta dokładnie ojca, gdyż ten zmarł gdy Roni miał zaledwie 12 lat. Ojciec doznał zawału serca w przydomowym basenie. "Mały Ronaldo" od tego zdarzenia bardzo związał się ze swoją matką Migueliną, natomiast "stery" rodziny przejął starszy brat, Roberto. Talent niesamowitego Brazylijczyka został wypatrzony przez działaczy Grêmio Porto Alegre i właśnie w tym klubie Ronaldinho zaczął stawiać swoje pierwsze piłkarskie kroki i to już w wieku 6 lat. Warto wspomnieć tu o dość niecodziennym zdarzeniu – młody Ronni w jednym meczu drużyn młodzieżowych strzelił 24 bramki w tym 3 bezpośrednio z rzutów rożnych. Ronaldinho swoje pierwsze trofeum zdobył na Mistrzostwach Świata do lat 17, przy okazji zostając królem strzelców. Gracz tej klasy długo nie musiał czekać na debiut w seniorskiej reprezenatacji i u boku największych gwiazd z kraju kawy zagrał przeciwko Łotwie w przegranym przez Brazylijczyków meczu 0:3. 1999 . Roni pojechał na turniej Copa America, wygrany przez Canarinhos, natomiast nasz bohater w 4 meczach strzelił jedną bramkę, gol został strzelony Wenezueli i był nieprzeciętnej urody. Gaucho tak mocno oczarował fanów Grêmio swym piłkarskim talentem i swoją sympatycznością, że działacze klubu bali się go sprzedać w obawie przed fanatycznymi kibicami. Jednak w 2001 r. sztuka kupienia Ronaldinho udaje się klubowi ze stolicy Francji- Paris Saint-Germain, a przechodzi tam za 9 mln euro i ten wybór "królika" był zadziwiającym bo miał możliwość przejścia do klubów znacznie potężniejszych, choćby Barcelony, Realu czy Interu. Decyzja jednak okazała się trafna, młody zawodnik gra tak obiecująco że przekonuje do siebie nawet Luiza Felipe Scolariego dzięki czemu jedzie na Mistrzostwa Świata. Ronniemu ustąpić musiał nawet doświadczony Romario. Na boiskach Japonii i Korei Canarinhos zostają Mistrzami Świata a udział "królika" w tym sukcesie był niepodważalny. Już w tym momencie było jasne że Ronni długo nad Sekwaną nie pogra. Wojnę o Ronaldinho stoczyły Manchester United, Real Madryt i FC Barcelona. Manu potrzebował następcę Beckhama, Real jak zawsze szukał kolejnej gwiazdy a Barca musiała się wzmocnić po nieudanym sezonie. Zwycięsko z tego pojedynku wyszła duma Katalonii, ściągając do swego klubu Brazylijczyka za 25 mln euro, a każdy fan Ronaldinho Gaucho z pewnością już jest przekonany iż był to najlepszy wybór dla niego. Ronni, bez najmniejszych problemów stał się główną postacią Blaugrany i chyba nie ma kibica Barcy który wyobrażał by sobie grę swojego zespołu bez wesołego Brazylijczyka. W swoim pierwszym sezonie (2003/2004) Gaucho w ofensywie przykładał ręce, a raczej nogi do wszystkiego, co można było zrobić, począwszy od rozgrywania piłki po strzelanie bramek (15 w tym właśnie sezonie). W następnym sezonie prezes Barcy Joan Laporta dokonał znacząco wzmacniających skład zakupów. Sprowadzenie Eto'o, Deco czy Giuliego zmieniło styl gry nie tylko Blaugrany ale także Ronniego, teraz to inni muszą "martwić" się o zdobywanie bramek a on może skupić się na tym co idzie mu najlepiej ; ośmieszaniu rywali i doprowadzaniu do szału radości swoich fanów. Postawa Ronaldinho i całego zespołu doprowadziły do wygranej w lidze hiszpańskiej 2004/2005. W sezonie 2005/2006 FC Barcelona zdobyła mistrzostwo Hiszpanii wygrywając La Liga (Primera Division) oraz odniosła tryumf w Lidze Mistrzów. Oczywiście Ronaldinho odegrał bardzo ważną rolę strzelając m.in. 2 bramki Realowi Madryt w derbach Hiszpanii (Real Madryt 0 – 3 F.C. Barcelona). Piłkarzom FCB, z Ronaldinho na czele, pozostaje bronić tytułu mistrza kraju w sezonie 2006/2007. W grudniu 2006 roku rozdając autografy przez przypadek podpisał kontrakt z Odrą Wodzisław.

25 stycznia 2005 roku na świat przyszedł Joāo – syn Ronaldinho i Janainy Natielle Viany Mendes. Maleństwo dostało imię po zmarłym dziadku. Moreira ostatnio na wakacjach przebywał z tajemniczą francuską modelką Alexandrą.

Kluby

Gremio Porto Alegre (Brazylia)

Paris Saint-Germain (Francja)

W 2001 roku Ronaldinho przenosi się do Europy, aby grać we francuskim Paris Saint-Germain. Transfer do PSG kosztował Francuzów 9 milionów euro, a menedżerem piłkarza był jego brat Roberto. Pomimo usilnych starań piłkarzowi nie udaje się poprowadzić zespołu do sukcesów z powodu braku wsparcia u partnerów z boiska. W 2002 roku jako gracz paryskiego zespołu jedzie na Mistrzostwa Świata w Korei i Japonii. Z drużyną Brazylii prowadzoną przez Luiza Felipe Scolarego wygrywa turniej pokonując w finale Niemcy.

FC Barcelona (Hiszpania)

Z przejściem Ronaldinho do katalońskiego klubu było wiele spekulacji. Na początku mówiło się, że piłkarz jest już niemal na 100% piłkarzem Manchesteru United. Potem chciał go sprowadzić Real Madryt. Sam zawodnik mówił, że od dziecka marzył o grze w białych barwach. Wcześniej mówił podobnie o ManU. Ostateczna wiadomość o podpisaniu kontraktu z FC Barceloną ucieszyło kibiców tego zasłużonego klubu. Transfer piłkarza kosztował kataloński klub 25 milionów euro i odbył się w lecie 2003 roku. Po przejściu do Barcelony, chciał go sprowadzić Roman Abramowicz do kupionej nie dawno przez siebie Chelsea Londyn. Szybko stał się najjaśniejszą gwiazdą zespołu. Dzięki nieprawdopodobnej technice i finezji stał się ikoną światowego futbolu, a swoich kibiców doprowadza do szału radości niemal na każdym kontynencie. W grudniu 2004 został zwycięzcą plebiscytu FIFA na Piłkarza Roku. Już pierwszy sezon w nowym klubie jest udany. Dzięki wspaniałej grze Ronaldinho i całego zespołu Barça zakończyła sezon w Primera Division na drugiej pozycji. Następny sezon był jeszcze lepszy gdyż Ronaldinho, Deco, Carles Puyol, Samuel Eto'o mogli cieszyć się ze zdobycia mistrzostwa Hiszpanii. W roku 2005 Ronaldinho ponownie został wybrany na Piłkarza Roku. Sezon 2005/2006 jest jego najlepszym sezonem w karierze. Z FC Barceloną zdobył mistrzostwo Hiszpanii i wygrał Ligę Mistrzów. Natomiast po zakończeniu sezonu gra w Mistrzostwach Świata w Niemczech i jest podstawowym zawodnikiem reprezentacji Brazylii.

W FC Barcelonie Ronaldinho będzie tworzył historię tak jak jego poprzednicy z kraju kawy: Romario, Ronaldo czy Rivaldo.

Ostatni podpisany kontrakt zawodnika z klubem zawiera klauzulę odejścia 150 milionów euro.

Reprezentacja

Ronaldinho (po prawej) strzela gola w towarzyskim meczu reprezentacji Brazylii z Haiti

Z reprezentacją Brazylii U-17 zdobył Mistrzostwo Świata do lat 17 (został także królem strzelców tego turnieju). Już w 1999 debiutował w dorosłej reprezentacji w meczu przeciwko Łotwie (3:0), a pierwszego gola zdobył w meczu z Wenezuelą. Niezwykle udany dla niego był turniej finałowy Copa América w 1999 roku, gdzie drużyna Brazylii zdobyła tytuł mistrzowski.

Ronaldinho miał znaczący wkład w zdobycie przez Brazylię tytułu Mistrza Świata w roku 2002. Wystąpił w 5 meczach i strzelił 2 bramki (w meczach przeciwko Chinom i Anglii). W meczu z Anglią – prócz zdobycia fenomenalnej bramki z około 40 m (przelobował bramkarza) – został również ukarany czerwoną kartką, co wykluczyło go z udziału w półfinale. Jednak Ronaldinho wystąpił już w meczu finałowym przeciwko Niemcom i pomógł kolegom pokonać finałowych rywali 2:0.

Skład reprezentacji Brazylii na Mundialu 2002 - 1. miejsce

1 Marcos • 2 Cafú • 3 Lúcio • 4 Roque Júnior • 5 Edmilson • 6 Carlos • 7 Ricardinho • 8 Gilberto Silva • 9 Ronaldo • 10 Rivaldo • 11 Ronaldinho • 12 Dida • 13 Belletti • 14 Anderson Polga • 15 Kléberson • 16 Júnior • 17 Denílson • 18 Vampeta • 19 Juninho • 20 Edílson • 21 Luizão • 22 Rogério Ceni • 23 Kaká • trener: Scolari