Plac Wenecki w Rzymie
Z Wikipedii
Plac Wenecki (wł. Piazza Venezia), zabudowany został w XV wieku przez Leone Battista Albertiego.
Pałac Wenecki, Palazzo Venezia - pochodzi z tego samego okresu, został zbudowany przez tego samego architekta dla weneckiego duchownego - kardynała Barbo, późniejszego Pawła II. Ten renesansowy pałac, do połowy XVI wieku pełnił rolę rezydencji papieskiej. Później znajdowała się w nim ambasada Republiki Weneckiej (do 1797 r.) i amabasada austracko-węgierska. Po dojściu do władzy Mussoliniego w pomieszczeniach pałacowych urządzono jego rezydencję. Podczas przemówień wygłaszanych z balkonu, plac gromadził mieszkańców Rzymu. Obecnie w pałacu mieści się muzeum z kolekcją zgromadzoną przez Pawła II. Na dziedzińcu pałacu umieszczona jest fontanna z przedstawieniem zaślubin Wenecji z morzem (doża rzucający pierścień).
Kościół św. Marka - boczna elewacja pałacu Weneckiego łączy się z fasadą kościoła San Marco. Kościół został zbudowany już w IV wieku, przebudowany w IX wieku. Obecną, dwupiętrową fasadę zbudowano podczas budowy pałacu. Wtedy też połączono kościół i pałac, tak aby papież mógł udzielać błogosławieństwa z jego balkonu. Barokowe wnętrze podzielone jest na trzy nawy. Na kasetonowym stropie nadal widnieje herb Pawła II - biały lew ze złotą wstęgą. mozaiki w absydzie przedstawiające Chrystusa w otoczeniu świętych oraz Grzegorza IV z modelem przebudowanej świątyni wykonano w IX w.
Budynek towarzystwa ubezpieczeniowego - znajduje się drugiej stronie placu Weneckiego i wzorowany był na pałacu Weneckim. W środkowej części fasady zachowała się płaskorzeźba przedstawiająca lwa św. Marka. W prawym skrzydle tego budynku mieszkał pod koniec swego życia Michał Anioł, tam też zmarł w dniu 18 lutego 1564 r.
Pałac Bonapartego - znajduje się na wprost Ołtarza Ojczyzny, był własnością Letycji Ramolino Bonaparte - matki Napoleona.
Ołtarz Ojczyzny (Altare della Partia, zwany popularnie Vittoriano) - jest to duża, budowla z białego marmuru, dominująca nad placem Weneckim, będąca zarazem pomnikiem króla Wiktora Emanuela II i Grobem Nieznanego Żołnierza. Pomnik zaprojektowany przez Giuseppe Zaconiego, został zbudowany dla uczczenia zjednoczenia Włoch. Centralna jego część to Grób Nieznanego Żołnierza. Płonie tu wieczny ogień a żołnierze trzymają wartę. Za nim ściana ozdobiona płaskorzeźbą z postacią bogini Rzymu na złotym tle. Wyżej, na cokole, ustawiono konny pomnik króla. Jego wysokość to 12,0 m. Całość zamyka kolumnowy, półokrągły portyk. Zbudowany w latach 1885 - 1911, w 1921 dodano Grób Nieznanego Żołnierza. Pomnik jest udostępniony dla zwiedzających (spod kolumnady widoczna jest panorama Rzymu). W jego wnętrzach mieszczą się muzea, m.in. Museo del Risorgimento ze zbiorami upamiętniającymi historię walk o zjednoczenie Włoch.
