Papież Grzegorz IX
Z Wikipedii
Grzegorz IX | |
Data wyboru | 1227 |
Imię i nazwisko | Ugolino di Conti |
Urodzony | ok. 1143 Anagni, Włochy |
Zmarł | 22 sierpnia 1241 Rzym, Włochy |
Grzegorz IX, właściwie Ugolino di Conti di Segni (ur. 1173 w Anagni – zm. 22 sierpnia 1241 w Rzymie). Papież od 1227 do 1241. Następca Honoriusza III, całkowicie odziedziczył tradycje jakie pozostawili po sobie Grzegorz VII i jego wuj Innocenty III. W pełni kontynuował ich politykę papieskiej przewagi. Przypominał wuja jeśli chodzi o biegłą znajomość prawa, sprawność w prowadzeniu dyplomacji i bezkompromisowość. Dbał o rozwój uniwersytetów, szczególnie popierając nauczanie teologii.
W 1229 roku potępił "księgi Talmudu jako zawierające wszelkigo rodzaju obelgi i bluźnierstwa przeciwko nauce chrześcijańskiej". Nakazał spalić owe księgi, by nie "roiło się od wielu strasznych herezji".
W 1231 roku powołał Święte Oficjum, czyli inkwizycję, na czele której postawił wybitnych teologów i uznanych spowiedników oraz kaznodziejów; z jego dekretu wynika, że jednym z celów powołania inkwizycji było niedopuszczenie do karania za herezję osób niewinnych. Minimalną granicę wieku inkwizytorów określił na czterdzieści lat.
19 marca 1238 roku wydał bullę, w której książę szczeciński Bogusław I jest tytułowany księciem Kaszub (bulla potwierdzała nadanie przez księcia Bogusława posiadłości koło Stargardu Szczecińskiego na rzecz zakonu joannitów). Jest to pierwsza w historii wzmianka o Kaszubach.
Jednym z jego najbliższych współpracowników był mnich Konrad z Marburga, którego Grzegorz mianował inkwizytorem i kanonizował później jego wyznawczynię Elżbietę z Turyngii (Elżbietę Węgierską).
W bulli Excomunicamus et anathematisamus z 1231 roku zatwierdził zwyczaj stosowania kary śmierci w stosunku do "doskonałych", czyli przywódców katarskich.
|