Orator

Z Wikipedii

Orator (z gr. rhetor, łac. orator) - mówca, który opanował sztukę retoryki, potrafi przemawiać publicznie i przekonywać słuchaczy do swoich racji.

W kulturze starożytnej Grecji i Rzymu nazwy rhetor, orator odnosiły się m.in. do mówcy na zgromadzeniu, polityka, nauczyciela wymowy. Od mówcy wymagano nie tylko doskonałej wymowy, lecz także intelektu, wiedzy filozoficznej i właściwej postawy moralnej. Upowszechniła się formuła Katona Starszego: Orator est vir bonus, dicendi peritus (Mówca to człowiek prawy, biegły w mówieniu). Liczne podręczniki retoryki proponowały wskazówki i ćwiczenia, dzięki którym mówca mógł doskonalić umiejętność przemawiania. Wysokie wymagania wiązały się z faktem, że kultura grecko-rzymska była kulturą żywego słowa, a wygłoszona mowa mogła zadecydować o sukcesie politycznym lub sądowym.

Słynni mówcy starożytni: Gorgiasz, Perykles, Demostenes i Izokrates (przedstawiciele attycyzmu), Cyceron, Kato Starszy, Kwintylian.

Słynni mówcy czasów nowożytnych to m.in.: Abraham Lincoln, Winston Churchill, Adolf Hitler, Benito Mussolini, Charles de Gaulle, John Fitzgerald Kennedy, Martin Luther King, Malcolm X, Ronald Reagan, Fidel Castro, Bill Clinton.

Kobiety, które zasłynęły umiejętnościami krasomówczymi, to m.in. Maria W. Stewart (1803-1879), Sojourner Truth (1797-1883).