Ogród Saski
Z Wikipedii
Ogród Saski - najstarszy publiczny park w Warszawie, jeden z najstarszych parków miejskich na świecie.
Założony na przełomie XVII-XVIII wieku przez króla Augusta II Sasa na tzw. Osi Saskiej jako ogród przypałacowy w stylu francuskim. W maju 1727 został udostępniony wszystkim mieszkańcom miasta. W XIX wieku zamieniony w park w stylu angielskim.
W latach czterdziestych XX wieku, podczas okupacji niemieckiej, przez zachodnią część parku przebito ulicę Marszałkowską. Drzewostan częściowo przetrwał powstanie warszawskie, jednak wszystkie elementy architektoniczne uległy zniszczeniu. Po drugiej wojnie światowej park odtworzono, jednak znacznie ograniczono jego powierzchnię.
Spis treści |
[edytuj] Najważniejsze elementy
- 21 barokowych rzeźb muz i cnót (Fryderyk Karol Deybel)
- Empirowa fontanna (Henryk Marconi, 1855)
- Wodozbiór w kształcie rotundy, wzorowany na świątyni Westy w Tivoli (Henryk Marconi)
- Zegar słoneczny (A. Magier, 1863)
- Grób Nieznanego Żołnierza (pozostałości Pałacu Saskiego).
- Pałac Błękitny
[edytuj] Pomniki
- Marii Konopnickiej (1966)
- Stefana Starzyńskiego (1981)
- Płyta pamiątkowa na cześć warszawiaków poległych w II wojnie światowej.
[edytuj] Elementy nieodbudowane
- Oranżeria
- Pałac Saski
- Żelazna Brama finezyjnie ozdobiona, na kamiennych wspornikach z herbami Polski i Litwy.
W sąsiedztwie parku znajduje się gmach Zachęty oraz zbór ewangelicko-augsburski św. Trójcy z końca XVIII wieku (Szymon Bogumił Zug).
Zbliżoną nazwę nosi również Park Saski w Lublinie.
