Mikołaj Bierdiajew

Z Wikipedii

Mikołaj Bierdiajew (ros. Николай Александрович Бердяев) (ur. 18 marca 1874 r. w Obuchowie k/Kijowa - zm. 23 marca 1948 r. w Clamart), wybitny rosyjski filozof katolicki, pochodzenia arystokratycznego. W Rosji działał w ruchu socjalistycznym za co został zesłany do Wołogdy, a następnie, w 1922 r. wydalony już po Rewolucji Październikowej. Po wydaleniu mieszkał w Berlinie, a potem w Paryżu. Brał udział we francuskim życiu intelektualnym, a w latach 1926-39 redagował pismo Put. Spotkanie z Lwem Szestowem i Sergiuszem Bułhakowem całkowicie zmieniło jego światopogląd - od tej pory stał się człowiekiem głęboko religijnym, choć dalekim od fanatyzmu. Pozostał temu wierny do końca życia.Autor ponad 40 książek i kilkuset artykułów napisanych bardzo dobrym pod względem literackim stylem. W jego myśli wiara chrześcijańska łączy się z wnikliwą,głęboką, jasno przedstawioną, rozumiejącą i tolerancyjną krytyką wszystkich właściwie ustrojów społecznych.Od wielu innych myślicieli rosyjskich odróżnia go zupełny brak rosyjskiego nacjonalizmu, odważny krytycyzm wobec Rosji i cerkwi prawosławnej oraz ciepły, uniwersalistyczno-chrześcijański stosunek do przedstawicieli wszystkich narodów i warstw społecznych.

[edytuj] Dzieła

• "Los Rosji" (1918)
• "Nowe średniowiecze" (1924 - wyd. pol. 1936)
• "Sens historii"
• "Autobiografia filozoficzna"
• "Egzystencjalna dialektyka Boga i człowieka"
• "Filozofia nierówności"

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona Mikołaja Bierdiajewa w Bibliotece «ВѢХИ» (w jęz. rosyjskim)

To jest tylko zalążek artykułu związanego z filozofią. Jeśli możesz, rozbuduj go.