M270 MLRS
Z Wikipedii
M270 MLRS ("Multiple Launch Rocket System" – wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa) jest to samobieżna, polowa wyrzutnia rakiet produkcji amerykańskiej.
[edytuj] Historia
Prace nad MLRS podjęto w 1976, dwa lata później ustalono, że ma być podstawową wyrzutnią rakiet NATO. W maju 1980 rozpoczęto testowanie prototypów firm: Boeing Aerospace i Vought (obecnie Lockheed Martin Vought Systems Corporation) po testach wybrano projekt firmy Vought. Od 1985 do dziś jest na wyposażeniu armii Stanów Zjednoczonych, która posiada około 850 sztuk. W 1989 produkcję rozpoczęto również w Europie. Oprócz 850 MLRS w armii amerykańskiej 63 sztuk użytkuje Wielka Brytania, 150 Niemcy, 55 Francja, 24 Włochy, 22 Holandia, 48 Izrael oraz Norwegia, Grecja, Turcja, Korea Południowa, Dania i Japonia.
[edytuj] Opis konstrukcji
Podwozie broni jest zaczerpnięte z transportera M987 Fighting Vehicle System, napędzany jest wysokoprężnym silnikiem 373 kW przy 2400 obr./min. o pojemności 14 901 cm³. Na przedzie pojazdu znajduje się kabina załogi, która jest lekko opancerzona oraz została wyposażona w system obrony przed bronią ABC. Część artyleryjska pojazdu składa się z łoża górnego i kołyski (mieszczącej 2 wyrzutnie po 6 pocisków 227 mm lub 1 większą rakietę 607 mm każda), wykorzystywane pociski rakietowe to:
- M26;
- M26A1;
- M30;
- M28A1 (z głowicą ćwiczebną);
- M39 Block I;
- M39 Block IA;
- M39 Block II;
- M39 Block IIA (zawierający 6 pod-pocisków BAT).
[edytuj] Dane techniczne
- Masa bojowa: 25 191 kg
- Długość: 6,972 m
- Wysokość: 2,617 m
- Szerokość: 2,972 m
- Max prędkość: 64 km/h
- Max zasięg: 483 km
- Obsługa: 3 osoby
