Lepnica bezłodygowa
Z Wikipedii
Lepnica bezłodygowa | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Podklasa | goździkowe |
Rząd | goździkowce |
Rodzina | goździkowate |
Rodzaj | lepnica |
Nazwa systematyczna | |
Silene acaulis |
Lepnica bezłodygowa (Silene acaulis) - gatunek byliny należący do rodziny goździkowatych. Nazywana potocznie (i błędnie) "kwitnącym mchem". W Polsce rośnie tylko w Tatrach, wchodząc na wysokość ok. 2600 m n.p.m. i schodząc nawet do 1000 m n.p.m. Na obszarze Polski jest endemitem tatrzańskim, występuje jednak również w innych krajach europejskich, w tym na Islandii oraz w górach Ameryki Północnej, północnej Azji i na obszarze Arktyki.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina bardzo niska, jej łodygi i liście tworzą poduszki przypominające nieco mech, o wysokości 10 cm.
- Liście
- Równowąskie, drobne, skórzaste, orzęsione na brzegach. Dolne liście obumierają.
- Kwiaty
- Roślina dwupienna. Kwiaty wyrastają na szczytach łodyg, różowe do purpuroworóżowych, o średnicy 1-2 cm, czasem obupłciowe. Kielich zrośnięty, z wyraźnymi nerwami. Kwitnie od maja do września.
- Korzenie
- Sięgają do 130 cm w głąb, umożliwiają roślinie bytowanie na niedostępnych, kamienistych zboczach.
- Biotop
- Porasta upłazy, strome zbocza i piargi, zarówno na wapieniu (podgatunek S. a. pannonica) jak i na podłożu granitowym (S. a. norica).