Leopold Buczkowski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Leopold Buczkowski (ur. 15 listopada 1905 w Nakwaszy na Podolu, zm. 27 kwietnia 1989 w Warszawie) - wszechstronnie uzdolniony polski prozaik, malarz, artysta grafik.

Spis treści

1 Życiorys
2 Twórczość
3 Nagrody i odznaczenia
4 Twórczość
5 Ksiązki o autorze
6 Linki zewnętrzne

[edytuj] Życiorys

Studiował polonistykę na Wydziale Humanistycznym UJ oraz malarstwo na ASP w Warszawie pod kierunkiem Juliana Fałata. Uczestnik kampanii 1939, wzięty do niewoli. W 1944 w oddziałach samoobrony w Nakwaszy. Działania Ukraińców (śmierć braci) zmusiły rodzinę Buczkowskich do opuszczenia miejsca zamieszkania. Przenieśli się do Warszawy na ulicę Mysłowicką 13 (Dolny Żoliborz). Uczestnik powstania warszawskiego. Żołnierz AK. Po Powstaniu trafił do obozu jenieckiego w Pruszkowie skąd uciekł.

Po wojnie zamieszkał w Krakowie, zajmując się ilustrowaniem książek. Od 1948 do śmierci mieszkał w Konstancinie pod Warszawą.

[edytuj] Twórczość

Wprawdzie jego wiersz Lato pojawił się w 1929 w "Gazecie Polskiej" (drukowanej przez Kadena-Bandrowskiego), ale za rok właściwego debiutu uważa się 1936. Prowadził teatr amatorski, dla którego napisał sztukę Zabójstwo. Jego pierwsza powieść "Wertepy" ukazująca surowy obraz ówczesnej wsi wołyńskiej została zarekwirowana przez policję. Drugą powieść - "Czarny potok" napisał w Zakopanem w 1946. Od 1953 zaczął malować i wystawiać swoje prace w Warszawie. "Czarny potok", "Dorycki krużganek", zbiór opowiadań "Młody poeta w zamku" i "Pierwsza świetność" są wstrzącającym świadectwem hitlerowskiego terroru i bohaterskiej walki jego ofiar w imię obrony człowieczeństwa. Są także dokumentem wymierającej kultury. Cechy jego twórczości literackiej to: autentyzm, dosadność i plastyczność obrazu. Pisał z całkowitym pominięciem podstawowych zasad prozy. Tym samym tworzył dzieła bardzo oryginalne, będące wybitnym eksperymentem.

[edytuj] Nagrody i odznaczenia

1979 - nagroda I stopnia prezesa Rady Ministrów za całokształt twórczości

[edytuj] Twórczość

1947 "Wertepy"
1954 "Czarny potok"
1957 "Dorycki krużganek"
1959 "Młody poeta w zamku"
1966 "Pierwsza świetność"
1970 "Uroda na czasie"
1974 "Kąpiele w Lucca"
1975 "Oficer na nieszporach"
1978 "Kamień w pieluszkach"
1986 "Proza żywa"
1944 "Powstanie na Żoliborzu" (wyd. 2004)
"Dziennik wojenny", opracowanie tekstu dziennika Sławomir Buryła, Radosław Sioma, Olsztyn 2001
- Z Zygmuntem Trziszką:
1989 "Żywe dialogi" ("Proza żywa", "Wszystko jest dialogiem")