Kliment Woroszyłow

Z Wikipedii

Kliment Jefimowicz Woroszyłow (ur. 4 lutego 1881, zm. 2 grudnia 1969), radziecki wojskowy i polityk, marszałek ZSRR, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego.

Urodził się 4 lutego (23 stycznia wg kalendarza juliańskiego) 1881 we wsi Wierchnieje (obecnie w obwodzie łuhańskim na Ukrainie) w rodzinie robotnika kolejowego, z pochodzenia Rosjanin. Od 1896 pracował w fabryce. Od 1903 w Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR), w 1904 został członkiem komitetu bolszewickiego w Łuhańsku. W czasie rewolucji 1905 organizował drużyny bojowe. W latach 1908-17 zajmował się robotą partyjną w Baku, Petersburgu i Carycynie, kilka razy aresztowany.

W 1917 został członkiem Piotrogrodzkiej Rady Delegatów Robotniczych i Żołnierskich. Współorganizator Czeki, razem z Feliksem Dzierżyńskim. Podczas wojny domowej w Rosji w 1918 współorganizował ukraińską 5. Armię i był jej pierwszym dowódcą, po czym dowodził Frontem Carycyńskim, pełnił funkcję zastępcy dowócy i członka Rady Wojskowej Frontu Południowego, a następnie objął dowodzenie 10. Armią. W listopadzie 1919 współorganizował 1. Armię Konną Budionnego i został członkiem jej Rady Wojskowo-Rewolucyjnej (Rewwojensowieta). Od 1921 członek Komitetu Centralnego Rosyjskiej Partii Komunistycznej (bolszewików) RKP(b) (do 1961). Brał udział w likwidacji powstania marynarzy w Kronsztadzie.

W latach 1921-1925 był dowódcą Północnokaukaskiego, a następnie Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. Po śmierci Michaiła Frunzego w listopadzie 1925 został ludowym komisarzem (ministrem) spraw wojskowych i morskich oraz przewodniczącym Rady Wojskowo-Rewolucyjnej ZSRR (do 1934). Od 1926 był członkiem Biura Politycznego WKP(b) (do 1952). W latach 1934-1940 pełnił funkcję ludowego komisarza obrony ZSRR. W 1935 mianowany marszałkiem ZSRR. Współodpowiedzialny za czystki w Armii Czerwonej.

Po niepowodzeniu wojnie radziecko-fińskiej odwołany ze stanowiska ludowego komisarza obrony. W maju 1940 został powołany na stanowisko zastępcy przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych (rząd ZSRR) i jednocześnie przewodniczącego Komitetu Obrony przy Radzie Komisarzy Ludowych.

W czasie wojny niemiecko-radzieckiej był członkiem Państwowego Komitetu Obrony (1941-1945). W 1941 został dowódcą Kierunku Północno-Zachodniego (do września 1941). Będąc pełnomocnikiem Kwatery Głównej Naczelnego Dowództwa, organizował obronę Leningradu oraz dowodził wojskami Frontu Leningradzkiego (wrzesień 1941) i Wołchowskiego oraz Samodzielnej Armii Nadmorskiej. We wrześniu 1942 został wyznaczony głównym dowódcą ruchu partyzanckiego (do maja 1943). Zajmował też podczas wojny inne stanowiska. Uczestniczył w konferencji teherańskiej.

Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 był przewodniczącym Sojuszniczej Komisji Kontrolnej na Węgrzech. W latach 1946-1953 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, a następnie przewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej ZSRR (1953-1960).

W 1960 za wystąpienie przeciwko Nikicie Chruszczowowi i poparcie grupy antypartyjnej Wiaczesława Mołotowa został pozbawiony wszystkich funkcji partyjnych i państwowych. Po dojściu do wladzy Leonida Breżniewa powrócił do łask, ponownie członek KC KPZR od 1966. Zmarł 2 grudnia 1969, pochowany na Placu Czerwonym przy ścianie Kremla.

Dwukrotnie uhonorowany tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1956, 1968) i raz Bohatera Pracy Socjalistycznej. Odznaczony wieloma orderami, w tym ośmiokrotnie orderem Lenina, sześciokrotnie Orderem Czerwonego Sztandaru, Orderem Suworowa I st. i innymi. Bohater Mongolskiej Republiki Ludowej.

Autor wspomnień pt.: Rasskazy o żizni, Moskwa 1968.

Oceniany był jako człowiek o ograniczonych horyzontach myślowych i przeciętny dowódca.

[edytuj] Ciekawostki

• Bułat Okudżawa, poświęcił mu jedną ze swoich piosenek pod tytułem "Woroszyłow, nasz czerwony komendant".

Głowy Państwa ZSRR
	Lew Kamieniew • Jakow Swierdłow • Michaił Kalinin • Nikołaj Szwernik • Kliment Woroszyłow • Leonid Breżniew • Anastas Mikojan • Nikołaj Podgorny • Wasilij Kuzniecow • Jurij Andropow • Konstantin Czernienko • Andriej Gromyko • Michaił Gorbaczow