Juliusz Drapella
Z Wikipedii
gen. bryg. Juliusz Alfred Drapella (ur. 1886, zm. 25 października 1946 w Nicei) – polski oficer i dowódca wojskowy.
[edytuj] Nota biograficzna
Urodził się 3 września 1886 w Wieprzu Małopolskim (powiat żywiecki). Studia handlowe ukończył w Wiedniu. Działał w POW, ale jako oficer rezerwy powołany został do armii austriackiej, gdzie służył podczas I wojny światowej.
W Wojsku Polskim od 8 listopada 1918. Podczas wojny polsko-radzieckiej pełnił funkcje m.in. dowódcy batalionu, szefa sztabu Grupy Operacyjnej gen. Aleksandrowicza oraz szefa sztabu 4 Dywizji Piechoty.
W okresie międzywojennym pozostał w wojsku. Pełnił m.in. funkcje szefa sztabu 18 Dywizji Piechoty (lata 1920-1923) oraz szefa oddziału organizacyjnego DOK VI Lwów (1924-1926). W latach 1926-1927 dowodził 73 pułkiem piechoty, skąd następnie został skierowany na stanowisko dowódcy piechoty dywizyjnej w 27 Dywizji Piechoty. Funkcję tę pełnił do 1932, kiedy został dowódcą tej dywizji.
W wojnie obronnej 1939 dowodził 27 Dywizją Piechoty w składzie Armii "Pomorze", a od 6 września także Grupą Operacyjną własnego imienia. 20 września został ciężko ranny w bitwie nad Bzurą. Przedostał się do Modlina, skąd został wzięty do niewoli niemieckiej po kapitulacji twierdzy. Przebywał w Oflagu VII A Murnau. Po uwolnieniu w 1945 osiadł we Francji.
Bezpośredni potomkowie: 1. syn - Andrzej Drapella - kapitan żeglugi wielkiej 2. wnuk 1 - Dariusz Drapella - kapitan żeglugi wielkej, nawigator katamaranu Warta-Polpharma w regatach Race 2000; wnuk 2 - Maciej Drapella; wnuk 3 - Nadia Drapella 3. prawnukowie: Tomasz, Boleslaw (Bob)- managing director RoomAuction.com Ltd, Małgorzata, Zofia, Magda (Dariusz); Magdalena (Maciej)
[edytuj] Odznaczenia
- Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych (3-krotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi
[edytuj] Awanse
- zweryfikowany w Wojsku Polskim w stopniu majora – 8 listopada 1918
- podpułkownik – 1 czerwca 1919
- pułkownik Sztabu Generalnego – 15 sierpnia 1924
- general brygady – 1 stycznia 1934