Jan Andrzej Kłoczowski
Z Wikipedii
Jan Andrzej Kłoczowski (ur. 5 lipca 1937 w Warszawie), dominikanin, w latach 80. XX wieku duszpasterz akademicki w Krakowie, teolog, filozof, publicysta.
Z wykształcenia jest historykiem sztuki. W 1960 ukończył studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1961-1963 pracował jako asystent w Katedrze Historii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
W 1963 wstąpił do zakonu Dominikanów. Po ukończeniu nowicjatu odbył studia teologiczne i filozoficzne. W latach 1966-1971 uczestniczył w seminarium ks. prof. Mariana Jaworskiego, po ukończeniu którego przyznano mu tytuł lektora teologii. W 1975 obronił pracę doktorską na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL.
W latach 1970-1986 był duszpasterzem krakowskiego duszpasterstwa akademickiego "Beczka". Od 1971 wykładowca w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym Dominikanów w Krakowie. Od 1979 wykładowca filozofii i fenomenologii religii na Papieskim Wydziale Teologicznym, a od 1982 w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Od 1983 adiunkt, od 1990 docent, zaś od 1999 profesor PAT.
W 1990 obronił rozprawę habilitacyjną na Wydziale Filozoficznym PAT. Otrzymał nominację na stanowisko kierownika Katedry Filozofii Religii na Wydziale Filozoficznym PAT.
Od 1990 pełnił funkcję regensa Polskiej Prowincji Dominikanów, w latach 1990-1998 był rektorem Kolegium Filozoficzno-Teologicznego Dominikanów w Krakowie.
W latach 1973-1993 członek zespołu redakcyjnego miesięcznika W drodze, w latach 1992-1996 członek redakcji miesięcznika Znak, od 1997 redaktor Logos i Ethos. Zasiadał w Komisji Filozofii i Teologii Komitetu Badań Naukowych.
Jest autorem licznych prac z dziedziny filozofii, religii i teologii, m.in. Człowiek Bogiem człowieka, Pytania do Junga, Skandal historyczności.