Elbrus - Эльбрус
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Monte Elbrus | |
|---|---|
 Monte Elbrus (12 de setembro de 2000) |
|
| Altitude: | 5642 metros (18506 pés) |
| Latitude: | 43°21′18″ N |
| Lonxitude: | 42°26′21″ E |
| Localización: | Rusia |
| Cordilleira: | Cáucaso |
| Tipo: | Estratovulcán (extinto) |
| Primeira acensón: | 1874 por unha expedición liderada por F. Crauford Grove |
| Ruta mais doada: | Escalada básica en neve/xelo |
O Monte Elbrus (ruso Эльбрус) é unha montaña localizada na parte occidental da cordilleira do Cáucaso, na Rusia, perto da fronteira coa Xeorxia. O Cáucaso, xunto cos Urais, por convención histórica unicamente (e sen base xeográfica), é considerado a fronteira entre Europa e Asia. O artificialismo da fronteira nun contexto xeográfico é exemplificado polo feito de que a parte setentrional do Cáucaso frecuentemente é considerada como Europa, e a parte meridional na Ásia. O monte Elbrus, con 5642 metros acima do nivel do mar, é asi considerado como a montaña mais alta da Europa.
O Elbrus fica a 20 km ao norte da cordilleira principal do Gran Cáucaso e 65 km sur-sudoeste da cidade rusa de Kislovodsk. O seu pico con neves eternas alimenta 22 xeleiras que, á sua vez, dán orixe aos ríos Baksan, Kuban e Malka.
Na Antigüedade, o monte era coñecido como Strobilus, e acreditabase que Prometeo fora aló escorrentado.
O mais baixo dos dous picos foi escalado pola primeira vez en 1868 por Douglas Freshfield, A. W. Moore e C. C. Tucker, e o mais alto (en aproximadamente 40 m) en 1874 pola expedición británica dirixida por F. Crauford Grove.
Durante os primeiros anos da Unión Soviética (URSS), o alpinismo tornouse un deporte popular, e houbo un tremendo tráfego de persoas no Elbrus. No inverno de 1936, un grupo inexperto de membros da xuventude comunista tentou escalar a montaña, e terminou por sofrer diversas baixas cando escorregaron no xelo e despencaron para a morte.
Os alemáns ocuparon brevemente a montaña durante a Segunda Guerra Mundial con 10000 soldados montañeses; unha historia, posiblemente apócrifa, conta que un piloto soviético recebeu unha medalla por ter bombardeado a cabana principal, Proit 11, cando estaba ocupada. Mais tarde, foille ofrecida unha medalla por non ter atinxido a cabana, mas sin o estoque de combustible, deixando a cabana intacta para as xeracións futuras.
A URSS animou as acensións do Elbrus, e no 1956 foi escalado "en masa" por 400 alpinistas para marcar o 400° aniversario da anexión de Kabardino-Balkaria, a república socialista autónoma onde se localizaba o Elbrus.
De 1959 a 1976, un teleférico foi instalado en estáxios que poden levar o visitante a unha altura de 3800 metros. Existen varias rutas ata o cumio, mais a ruta normal, que non ten fendas, continua aproximadamente en liña recta a partir do fin do teleférico. Durante o verán, non é raro ver ata 100 persoas por dia tentando alcanzar o cumio por este camiño. A escalada non é tecnicamente difícil, mas é árdua fisicamente devido á altitude e aos ventos fortes.
As montañas do Cáucaso son o resultado de colisión de duas placas tectónicas, a placa arábica movendose para o norte con relación á placa eurasiana. Elas forman unha continuación do Himalaia, que está sendo empurrado para riba por unha colisón similar entre as placas eurasiana e india. Toda a rexión é regularmente sacudida por fortes terremotos oriundos desa actividade.
O monte Elbrus non debe ser confundido coas montañas Alborz (tamén chamadas Elburz), no Irán.
[editar] Acensións
- 1868 - O mais baixo dos dous picos é escalado pola primeira vez por Douglas Freshfield, A. W. Moore e C. C. Tucker.
- 1874 - O pico mais alto (40 metros a mais) é escalado por unha expedición britanica conducida por F. Crauford Grove.
'Nota:Partes deste artigo son unha tradución livre do NASA Earth Observatory [1]
[editar] Referencia
- Anthony Huxley, Standard Encyclopedia of the World's Mountains (New York: Putnam, 1962)
