Daniel Podrzycki

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Daniel Tomasz Podrzycki (ur. 14 czerwca 1963 w Siemianowicach Śląskich - zm. 24 września 2005 w Sosnowcu) - polityk, robotnik Huty Katowice, dziennikarz tygodnika Kurier Związkowy [1], działacz społeczny. Dwukrotnie aresztowany w latach 80. i skazany za działalność opozycyjną. Więzień polityczny PRL. W latach 1989 do 1992 działacz i współzałożyciel NSZZ "Solidarność 80". Założyciel Polskiej Partii Pracy oraz Wolnego Związku Zawodowego "Sierpień 80" - Konfederacja - i ich długoletni przewodniczący.

Organizator wielu protestów robotniczych, demonstracji i strajków. Między innymi, największego strajku w polskim hutnictwie w Hucie Katowice w 1994 roku, strajku przeciwko prywatyzacji Fabryki Samochodów Małolitrażowych w 1992 roku, oraz strajków górniczych w obronie kopalń i miejsc pracy.

Doprowadził do zawiązania porozumienia politycznego pomiędzy pozaparlamentarnymi, lewicowymi ugrupowaniami. W porozumieniu znalazły się PPS, KPP, APP "Racja".

Inicjator i współautor projektu ustawy o "Statusie Bezrobotnego", zakładającej zasiłek dla bezrobotnych przez cały okres pozostawania bez zatrudnienia.

Współpracował luźno z generałem Tadeuszem Wileckim i Andrzejem Lepperem w ramach Bloku Ludowo-Narodowego, zaś w ramach Alternatywy - Ruchu Społecznego z Narodowym Odrodzeniem Polski, Konfederacją Polski Niepodległej - Ojczyzna. W 1997 roku wraz z Andrzejem Lepperem, Włodzimierzem Bojarskim i Witoldem St. Michałowskim podpisał zawiadomienie do prokuratury w związku z nadużyciami podczas podpisywania kontraktu na budowę Rurociągu Jamalskiego.

Opowiadał się przeciwko Unii Europejskiej i NATO, za wyprowadzeniem wojsk polskich z Iraku, za prawem do bezpłatnej antykoncepcji i aborcji, wprowadzeniem armii zawodowej, 35-godzinnym tygodniem pracy i płacą minimalną na poziomie 68% średniej krajowej. Był także orędownikiem neutralności światopoglądowej państwa, w związku z czym postulował wypowiedzenie przez Polskę konkordatu. Wielokrotnie kandydował na posła - bez powodzenia.

[edytuj] Wybory prezydenckie 2005

Zobacz Wikinews na temat śmierci Daniela Podrzyckiego

Kandydat Polskiej Partii Pracy w wyborach prezydenckich 2005. Poparcia udzieliły mu Antyklerykalna Partia Postępu "Racja", Grupa na rzecz Partii Robotniczej [2], Komunistyczna Partia Polski, Nowa Lewica, Nurt Lewicy Rewolucyjnej, Ogólnopolski Związek Bezrobotnych, Organizacja Młodzieżowa Polskiej Partii Socjalistycznej, Polska Partia Socjalistyczna, Pracownicza Demokracja, Stowarzyszenie Osób Bezrobotnych i Byłych Pracowników Państwowych Gospodarstw Rolnych, Wolny Związek Zawodowy "Sierpień 80" - Konfederacja oraz antyklerykalny tygodnik Fakty i Mity i publicyści związani ze stroną internetową Dyktatura Proletariatu [3]. Współpracował także z Instytutem Schillera.

Jego komitet wyborczy został zarejestrowany 1 sierpnia 2005.

Daniel Podrzycki zmarł podczas kampanii wyborczej w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym. Pochowany został na cmentarzu w Dąbrowie Górniczej.