Boimka dwurzędowa

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Boimka dwurzędowa
Kwiatostan
Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Podgromada	Magnoliophytina
Klasa	jednoliścienne
Podklasa	komelinowe
Nadrząd	sitopodobne
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	boimka
Gatunek	boimka dwurzędowa
Nazwa systematyczna
Oreochloa disticha

Boimka dwurzędowa (Oreochloa disticha) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wiechlinowatych. Endemit zachodniokarpacki – poza Karpatami nigdzie na świecie nie występuje. W Tatrach jest rośliną pospolitą.

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój: Roślina wieloletnia tworząca gęste, niewysokie kępy.

Łodyga: Gładkie (tylko pod samym kwiatostanem jest szorstkie) i bardzo cienkie źdźbło o wysokości 10-30 cm. Jest w ogóle nieulistnione.

Liście: Wyrastają wyłącznie z korzeni, tworząc przy ziemi gęstą kępę. Są około dwa razy krótsze od źdźbła, wąskie i szydlasto zakończone. Mają sinozielony kolor i ich blaszka liściowa jest zwinięta, a nasady okryte są obumarłymi liśćmi. Są silnie zrośnięte z korzeniami, tak, że kępa jest trudna do wyrwania.

Kwiaty: Zebrane są w kłosopodobne kwiatostany na szczycie łodyg. Nie są to jednak kłosy, lecz silnie zbite wiechy. Tworzą na osi źdźbła dwa rzędy (stąd nazwa gatunkowa rośliny). Kłoski w każdym z rzędów leżą na jednej płaszczyźnie i skierowane są w jedną stronę, na zewnątrz źdźbła. Kłoski składają się z 3-4 kwiatów osłoniętych dwoma plewami. Kwiaty składają się z jednego słupka, trzech pręcików i dwóch plew. Słupki mają nitkowato-piórkowate znamiona. Kwiaty nie zakwitają równocześnie, lecz stopniowo. Kłoski wybarwione są pasiasto na kolor zielony i fioletowoszary. Roślina kwitnie od lipca do sierpnia, wydając podczas kwitnienia delikatny zapach. Jest wiatropylna.

Owoc: Ziarniaki
Korzeń: Silne i bardzo silnie związane z podłożem. Dzięki temu boimka dobrze utrzymuje glebę na stromych zboczach gór, zapobiegając erozji.

Biotop, Wymagania: Roślina typowo górska. W Tatrach występuje powyżej górnego regla, w piętrze kosówki, piętrze hal i turni, aż po szczyt Gerlachu. Głównie na podłożu granitowym. Wraz z sitem skuciną tworzy wysokogórski zespół muraw. To właśnie te rośliny, często przebarwiające się na czerwono nadają Czerwonym Wierchom kolor. Boimka jest bardzo wytrzymała na mróz i wiatr, nawet w warunkach bezśnieżnych wytrzymuje silne mrozy. Jest też wytrzymała na suszę, gromadząc rosę nocną w gęstych kępkach liści.