Bartoszyce
Z Wikipedii
Współrzędne: 54°15' N 020°48' E
Bartoszyce | |||||
|
|||||
Województwo | warmińsko-mazurskie | ||||
Powiat | bartoszycki | ||||
Gmina - rodzaj |
Bartoszyce miejska |
||||
Burmistrz | Krzysztof Franciszek Nałęcz | ||||
Powierzchnia | 11 km² | ||||
Położenie | 54° 15' N 20° 48' E |
||||
Liczba mieszkańców (2004) - liczba ludności - gęstość |
25716 2337,8 os./km² |
||||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
89 | ||||
Kod pocztowy | 11-200 | ||||
Tablice rejestracyjne | NBA | ||||
TERC10 (TERYT) |
6283601011 | ||||
Miasta partnerskie | ![]() ![]() ![]() ![]() |
||||
Położenie na mapie Polski![]() |
|||||
Urząd miejski3
Cassino111-200 Bartoszyce tel. 89 762-98-06; faks 89 762-98-05 (e-mail) |
|||||
Strona internetowa miasta |
Bartoszyce (do 1945 niem. Bartenstein) to miasto i gmina w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim leżące na Nizinie Sępopolskiej w dolinie rzeki Łyny, w historycznej krainie Barcji. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa olsztyńskiego.
Według danych z 30 czerwca 20042, miasto miało 25 621 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Struktura powierzchni
Według danych z roku 20026, Bartoszyce ma obszar 11 km², w tym:
- użytki rolne: 23%
- użytki leśne: 5%
Miasto stanowi 0,84% powierzchni powiatu.
[edytuj] Demografia
Dane z 12 grudnia 20042:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 25 621 | 100 | 13 489 | 52,36 | 12 227 | 47,54 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) |
2337,8 | 1226,0 | 1111,54 |
Według danych z roku 20026, średni dochód na mieszkańca wynosił 1313,93 zł.
[edytuj] Historia
Krzyżacy wybudowali tu w 1240 r. jeden z pierwszych zamków warownych w Prusach, przy którym na brzegu Łyny powstało osiedle. W 1326 r. nadano miastu przywilej lokacyjny i nazwę Rosenthal - Dolina Róż. W 1332 r. zastąpiono ją nazwą Bartenstein - Gród Barcji.
"Barte" w języku staroniemieckim i staropolskie słowo "barta" - oznacza topór. Najprawdopodobniej to zdecydowało, że właśnie topór był elementem różnych wersji herbu miasta.
Przyłączenie do Polski (jako lenno) w 1525 r., dobrze wpłynęło na rozwój miasta i okolic. Ożywił się handel zbożem, futrami, drewnem, chmielem, bursztynem. Złotym wiekiem w historii Bartoszyc był wiek XVI, jak również XVII. Miasto zaznaczyło rozwój we wszystkich dziedzinach życia gospodarczego i społecznego. Zyskało miano drugiego miasta po Królewcu w Prusach Książęcych. W 1432 r. liczba mieszkańców wynosiła 1 500, w sto lat później jest już 4 000. Świadectwem znaczenia miasta niech będzie fakt, że w 1661 r. w Bartoszycach obradował Sejm Pruski. Zmierzch potęgi Rzeczypospolitej XVIII wieku odbił się bardzo niekorzystnie na sytuacji gospodarczej Bartoszyc. Dopiero koniec XIX wieku i początek XX wieku spowodował podniesienie miasta z upadku. Bartoszyce w 1933 roku liczyło 8 717 mieszkańców, natomiast w roku 1939 liczyło 11 268.
[edytuj] Zabytki
- fragmenty murów miejskich z XIV wieku
- Brama Lidzbarska z XV i XVIII wieku
- spichlerze z przełomu XVIII i XIX wieku
- gotycki kościół św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej Częstochowskiej z II połowy XIV wieku, który przebudowano w 1678 r., wieża pochodzi z 1732 r.
- gotycki kościół św. Jana Chrzciciela z XV wieku
- kościół św. Brunona - powstał w latach 1882 - 1883
[edytuj] Transport
Znaczny węzeł drogowy. W mieście krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:
- 51 kierunek Olsztynek-Olsztyn-Bartoszyce-Bezledy
- 512 kierunek Górowo Iławeckie-Pieniężno
- 592 kierunek Kętrzyn-Giżycko
Bartoszyce posiadały połączenia kolejowe z innymi miastami w Polsce:
- Głomno-Bartoszyce-Korsze
- Bartoszyce-Lidzbark Warmiński
Od 1. lipca 2002 r. PKP zawiesiło połączenia osobowe Bartoszyce-Korsze i od tego dnia Bartoszyce nie mają żadnych kolejowych połączeń osobowych.
[edytuj] Baza hotelowa
- Hotel Astra
- Hotel Bartis
- Hotel Biały Książę
[edytuj] Sąsiednie gminy
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne
To jest tylko zalążek artykułu związanego z woj. warmińsko-mazurskim. Jeśli możesz, rozbuduj go.