Autonomia Palestyńska

Autonomia Palestyńska (arab.: السلطة الوطنية الفلسطينية - As-Sulta al-Watanijja al-Filastinijja; hebrajski: הרשות הפלסטינית - Haraszut Hafalastinit) jest tymczasową strukturą administracyjną zarządzającą obszarem Strefy Gazy i częścią Zachodniego Brzegu, znanych łącznie pod nazwą Palestyny.

Powszechnie stosowana w Polsce nazwa Autonomia Palestyńska nie odpowiada dokładnie nazwie oficjalnej, której tłumaczenie to Palestyńskie Władze Narodowe. Dodatkowo, termin Autonomia Palestyńska jest powszechnie w Polsce utożsamiany z państwem palestyńskim jako terytorium składającym się ze Strefy Gazy i części Zachodniego Brzegu. Jest to błąd - Państwo Palestyna i Autonomia Palestyńska to dwie różne rzeczy.

Państwo Palestyna zostało proklamowane w listopadzie 1988 roku w Algierze przez Palestyńską Radę Narodową. Nie posiada jednak suwerenności nad żadnym obszarem i nie jest państwem w myśl prawa międzynarodowego. Państwo palestyńskie de facto nie powstało na terenach, których dotyczy deklaracja z 1988 roku. Istniejące organy Autonomii Palestyńskiej nie są organami państwa palestyńskiego.

Palestyńskie Władze Narodowe (Autonomia Palestyńska) zostały ustanowione w 1994 roku w wyniku porozumień z Oslo, na okres 5 lat - do czasu ostatecznego porozumienia pokojowego. Porozumienie nie zostało zawarte, a tymczasowe władze rzadzą do tej pory. W gestii władz palestyńskich znajdują się obszary A i B Palestyny (zob. niżej).

Początkowo na czele Autonomii Palestyńskiej, jako prezydent, stał Jaser Arafat, przywódca Fatahu (od 5 lipca 1994 roku do 11 listopada 2004 roku. Następnie funkcje tymczasowego prezydenta, do 15 stycznia 2005 roku sprawował Rauhi Fattouh, a po nim prezydentem został Mahmud Abbas.

Od 2003 roku Autonomia Palestyńska posiada rząd - pierwszym premierem został obecny prezydent - Mahmud Abbas. W wyniku wyborów, które odbyły się 25 stycznia 2006 roku, większość w parlamencie zdobył Hamas, a Ismail Haniya został desygnowany na premiera.

[edytuj] Obszary zarządu Palestyny

Na skutek nacisków społeczności międzynarodowej, w szczególności krajów arabskich, terytoria te podzielono na obszary o różnym statusie:

status A - tereny pod kontrolą palestyńską: Strefa Gazy, kilka większych skupień arabskich w Cisjordanii,
status B - tereny pod kontrolą mieszaną: Palestyńczycy sprawują tam władzę, ale kontrolę wojskową sprawuje armia izraelska,
status C - tereny pod kontrolą izraelską: obejmują kolonie żydowskie, drogi dojazdowe do nich oraz punkty strategiczne (np. wzgórza, źródła wody).