Antoni Szacki

Z Wikipedii

płk. Antoni Szacki (ps. "Bohun - Dąbrowski") (1902-1992). Urodził się w Wilnie 1 marca 1902 r. Pochodził z rodziny inteligenckiej. Za udział ojca w ruchu rewolucyjnym 1905 r. cała rodzina zesłana została do Tomska na Syberii. Tam przebywała do 1910 r., kiedy zmarł ojciec Szackiego. Następnie przenieśli się do Charkowa, gdzie Szacki uczęszczał do gimnazjum. Tam też przeżył okres rewolucji bolszewickiej i wojny domowej.

W 1919 r. powrócił do Warszawy i wstąpił na ochotnika do wojska. Otrzymał przydział do 1 Pułku Ułanów Krechowieckich. W czasie kampanii 1920 r. został ranny i dostał się do niewoli bolszewickiej, z której został uwolniony dopiero po podpisaniu pokoju ryskiego.

W 1924 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych w Warszawie. Jako jej uczeń brał udział w walkach podczas zamachu majowego 1926 r. przeciwko zbuntowanym oddziałom Józefa Piłsudskiego. Został w ich trakcie ranny. W 1927 r. otrzymał stopień porucznika i został skierowany do 76 p.p. w Grodnie, w którym służył do września 1939 r. Prawdopodobnie już w 1934 r. został członkiem ONR.

Na początku kampanii wrześniowej 1939 r.trafił do sztabu Armii "Prusy". Po jej rozbiciu przez wojska niemieckie znalazł się we Lwowie. Tutaj został wzięty do niewoli niemieckiej, z której zbiegł i przedostał się do Krakowa. Ostatecznie osiadł w Zagnańsku.

W 1940 r. wstąpił do Związku Jaszczurczego, a następnie Narodowych Sił Zbrojnych. Pełnił funkcję szefa sztabu Okręgu V Kielce NSZ. Od sierpnia 1944 r. był dowódcą Brygady Świętokrzyskiej NSZ. Pod jego dowództwem 17 stycznia 1945 r. jednostka ta wycofała się przed nacierająca Armia Czerwoną z Kielecczyzny przez Śląsk do Czech, gdzie 6 maja 1945 r. wyzwoliła hitlerowski obóz koncentracyjny dla kobiet w Holisovie k. Pilzna, a następnie połączyła się armią amerykańską (3 Armia gen. Georga Pattona).

Po przekształceniu Brygady w kompanie wartownicze (1946 r.) i usunięciu go z funkcji ich dowódcy przebywał w Niemczech do 1949 r., a następnie we Francji. Zajął się prowadzeniem gospodarstwa rolnego. W 1950 r. władze PRL wystąpiły do władz fracuskich z wnioskiem o ekstradycję jego osoby, oskarżając go o kolaborację. Do odrzucenia wniosku przyczyniły się min. świadectwa Żydówek - więźniarek z obozu Holisov, które zaświadczyły przed sądem, że Szacki jako dowódca Brygady Świętokrzyskiej uratował im życie. Po fiasku starań o ekstradycję komuniści podjęli próbę porwania Szackiego przez grupę terrorystów - dywersantów, ale akcja nie powiodła się. W 1956 r. przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie mieszkał aż do śmierci w dniu 2 lipca 1992 r.

A. Szacki opublikował tom wspomnień "Byłem dowódcą Brygady Świętokrzyskiej".

[edytuj] Linki zewnętrzne

Strona o Brygadzie Świętokrzyskiej - http://onr.czyz.superhost.pl/ Uwaga! Strona należy do organizacji skrajnej i nie przedstawia neutralnego punktu widzenia.