Allah
Z Wikipedii
Allah (z arab. الله al-ilah; Allah) – używane w islamie określenie Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba, wspólnego wszystkim religiom abrahamicznym, zawarte w Koranie.
Początkowo słowo Allah było wykorzystywane zarówno przez pogańskich Arabów do określania boga Księżyca, jak i przez chrześcijańskich Arabów do określania Boga jedynego. Nazwę tę później wykorzystał Mahomet dla Boga jedynego w islamie. Pomimo że jest tradycyjnie związane z islamem, słowo Allah nie jest specyficzne dla tej religii. Wśród przed-islamskich, pogańskich Arabów mianem tym określano najważniejszego z bogów – boga księżyca Sina, wywodzącego się od sumeryjskiego boga księżyca Nanny. Także wśród przed/poza-islamskich chrześcijańskich Arabów słowami Allah/Allahumma oznaczającymi to samo co u żydów Eloh/Elohim określano Boga jedynego. Słowo Allah występuje między innymi na inskrypcji z Umm al-Jimal.
Spis treści |
[edytuj] Pochodzenie
Arabskie słowo Allâh (alif-lam-lam-hah [ALLH]) składa się z dwóch słów:
al – będące rodzajnikiem określonym, ilâh – które znaczy bóg, całe zaś słowo Allâh – znaczy (Ten) Bóg.
Słowo ilâh oznacza jakiegokolwiek boga, bóstwo, cokolwiek co jest czczone. Odpowiednikiem arabskiego ilâh jest hebrajskie słowo eloh (alef-lamed-heh [ALH]). Napisane w pierwotnej formie paleohebrajskiej bądź aramejskiej czy w piśmie nabetańskim wymówić można na kilka różnych sposobów.
W podstawowej formie słowo to (wymawiane alah), jest czasownikiem o znaczeniu "przysięgać" lub "składać przysięgę", jak również czasownikiem "ubóstwiać" lub "czcić." (słownik Milon Ben-Y'hudaah, Ivri-Angli (Ben Yehuda's Hebrew-English Dictionary))
Rdzeń tego słowa pochodzi od jeszcze starszego słowa – el, które znaczy bóg, bóstwo, moc, siła. Słowo to ma takie samo znaczenie jak arabskie słowo ilâh, aramejskie iil. ("Illustriert Bibel Lexikon", Hugo Odeberg & Thoralf Gilbrant, str. 2103) czyli takie jak w języku polskim bóg, bóstwo.
Inną bardziej powszechną formą tego słowa w Biblii jest eloh [el-o'-ah] (n.p. Hioba 12:6), często też występujące w innej formie gramatycznej jako elohim (arabskie allahumma), co jest liczbą mnogą używaną w języku hebrajskim w celu podkreślenia mnogości mocy (Hertz: The Pentateuch and Haftorahs) wielkości lub majestatu (pluralis majesticus, Flanders, Cresson: Introduction to the Bible). Ta forma gramatyczna istnieje w językach semickich, przetłumaczona zaś na inne języki staje się niezrozumiała.
[edytuj] Allah w islamie
Według muzułmanów Allah jest jeden i jedyny, samoistny, stwórca świata, najwyższy władca.
Nie ma innego Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego Prorokiem
To wyznanie wiary w jedynego Boga – Allaha jest jednym z pięciu filarów islamu. Każdy muzułmanin musi oddawać mu bezwarunkową cześć i bezwzględnie poddać się jego woli i wyrokom. Bóg jest jeden i jedyny, a jego wszechmoc i panowanie niepodzielne. Dla muzułmanów najcięższym grzechem, którego według islamu nawet Bóg nie przebacza, jest dodawanie innych bogów czy osób boskich do niego – dlatego islam krytykuje chrześcijańskie poglądy o Jezusie jako Synu Bożym czy dogmat o Trójcy Świętej.
Allah w islamie jest stwórcą świata i człowieka. Cały świat podlega ciągłym przemianom, ponieważ jest w każdej chwili tworzony na nowo. Wszystkie prawa świata wywodzą się z woli i mądrości bożej.
Istotę Boga – Allaha określa w Koranie 99 przymiotników, nazywanych atrybutami lub imionami (nie w dosłownym tego słowa znaczeniu) Allaha; kolejność tych imion jest taka, w jakiej pojawiają się w Koranie, pierwszym z nich jest ar-Rahman ("miłościwy"). (Zasadniczo muzułmanie uważają, że "imion" tych Allah posiada 100, jednak ostatnie z nich zna tylko On sam).
Właśnie owym 99 artybutom odpowiada 99 paciorków muzułmańskiego różańca (subhy). Arabscy chrześcijanie uważają, że ostatnie 100 imię Allaha to ath-Thalouth al-Muqaddas - Trójca Święta, będące zasadniczą istotą Boga.
We wczesnym islamie zaistniał spór o wolności ludzkiej woli. Ostatecznie uznano, że każde dzieło jest przez Allaha tworzone w człowieku, ale człowiek zgadza się z tym dziełem i niejako przyswaja je, co daje mu poczucie wolności.
Pomiędzy światem ludzi a Allahem Koran umieszcza świat bytów nadprzyrodzonych: aniołów – sług bożych, dżinnów i diabła.
[edytuj] Allah w chrześcijaństwie
Wbrew obiegowym opiniom wyraz "Allah" nie oznacza tylko Boga u muzułmanów. To arabskie słowo oznaczające Boga jest używane także przez arabskojęzycznych chrześcijan na określenie chrześcijańskiego Boga w Trójcy Jedynego. Arabskie słowa Allah i Allahumma stanowią kognaty odpowiadających im hebrajskich słów Eloh i Elohim.
Sentencje arabskie:
- Allahu akbar = 'Bóg jest największy'
- Allahu mahabbah = 'Bóg jest miłością'
- Allahu al-ahad = 'Bóg jest jeden'
- Allahu ath-Thalouth al-Muqaddas = 'Bóg jest Trójcą Świętą'
- Bismillah = 'W imię Allaha', 'W imię Boga'
- Insha'allah='Jak Bóg da'
