1620 Geographos
Z Wikipedii
Radarowy obraz planetoidy Geographos |
|
---|---|
Odkrycie | |
Odkrywca | Albert Wilson, Rudolph Minkowski |
Data odkrycia | 14 września 1951 |
Nr kolejny planetoidy | 1620 |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Występowanie planetoidy | Planetoida typu Apollo, przecinająca orbitę Marsa |
Średnia odległość od Słońca | 1,2455 AU |
Mimośród | 0,3354 |
Peryhelium | 0,8278 AU |
Aphelium | 1,6632 AU |
Okres obiegu wokół Słońca | 507,682 d |
Średnia prędkość orbitalna | 25,92 km/s |
Nachylenie orbity względem ekliptyki | 13,342 ° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica | 5 x 2 x 1,5 km |
Masa | ~2,6 x 10 19 kg |
Średnia gęstość | ~2,0 g/cm3 |
Okres obrotu wokół własnej osi | 5,223 h |
Albedo | 0,19 |
Jasność absolutna | m |
Typ spektralny | Typ S |
Średnia temperatura na powierzchni | 249 K |
Satelity naturalne | brak |
1620 Geographos, planetoida odkryta 14 września 1951 w obserwatorium Palomar przez Alberta Wilsona i Rudolpha Minkowskiego. W momencie odkrycia nosiła tymczasowe oznaczenie 1951 RA, jej obecna nazwa została nadana na cześć National Geographic Society.
Geographos jest przecinającą orbitę Marsa i Ziemi asteroidą należącą do grupy Apollo. W 1994 podczas najbliższego przelotu asteroidy obok Ziemi w ciągu ostatnich dwóch wieków, prowadzone były radarowe obserwacje przez Deep Space Network w Goldstone w Kaliforni. Powstałe obrazy pokazały, że Geographos jest najbardziej wydłużonym obiektem w Układzie Słonecznym, mierzy 5,1×1,8 km.
Geographos jest asteroidą klasy S, znaczy to, że ma wyższe albedo i składa się ze związków niklu, żelaza, magnezu i krzemu.
Geographos miał zostać zbadany przez misję Clementine, jednakże źle funkcjonujący silnik sterujący skończył misję zanim sonda zbliżyła się do asteroidy.
Zobacz też: lista planetoid