Lingua Slovena

E Vicipaedia

Lingua Slovena (slovenščina) lingua ex linguis Indoeuropeis est et sub familia Slavica subsummata. Cum lingua Bulgarica, (lingua Macedonica moderna), et lingua Serbocroata Slavicum meridionale format.
Circa vigintidua centena milia homines linguam slovenam sermone patrie habent. Loquitur in Slovenia, in partibus Austriae (praecipue Carinthiae) et Italiae (Fori Julii), Croatiae et Hungariae, quorum primis tertiis lingua publica est. Ab prime Maie anno 2004 Slovena una ex linguarum publicarum Unionis Europaeae est.

[recensere] origo

Sicut aliae linguae slavicae, radix Slovenae familia protoslavica et lingua Slavonica ecclesiastica antiqua est. Vetustissima scripta in Frisingia Bavaria inventa sunt, itaque Monumenta Frisingiae, in lingua Slovena Brižinski spomeniki vocantur. Hic thesaurus praedicationum circum annum milia post Christum exoriri et liber episcopi esse suscipatur. Haec scripta quoque prima ex scriptis slavicis littera latina et etiam inter vetustissima manuscripta slavica omnino sunt.

Slovena litterae in saeculo sedecim per operae reformatoris Primi Trubare (Primož Trubar) et aliorum oritur. In tempore imperii Austro-Hungarici theodisca lingua auctoritatis cum Slovena vulgaris erat. Magnus erat influx verborum germanorum in lingua Slovena et cum primo dimidio seculi undeviginti (sicut iterum initio viginti) motus linguae puristicae politicae scriptorum nonnulorum contra verbis externis agiebat. Seculo undeviginti quoque literatura Slovena florere incipiebat.

Post Bello Orbis Terrarum II Slovenia pars rei publicae socialisticae Iugoslaviae fiebat. Slovena inter linguas publicas Iugoslaviae erat, sed Serbocroata usque ad libertatem rei publicae Sloveniae anno 1991 politice linguisticeque dominari manebat.