Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Xogos da XIV Olimpíada |
![](../../../upload/shared/thumb/8/8b/1948_poster.jpg/250px-1948_poster.jpg) |
Londres 1948 |
Estados Participantes |
59 |
Atletas |
4099 |
Eventos |
136 en 17 deportes |
Cerimonia de Apertura |
29 de xullo |
Cerimonia de Clausura |
14 de agosto |
Apertura oficial |
Rei Xurxo VI |
Xuramento do Atleta |
Don Finlay |
Entrada da Antorcha Olímpica |
John Mark |
Local |
Estadio de Wembley |
Os Xogos Olímpicos de 1948, coñecidos oficialmente como Xogos da XIV Olimpíada, foron realizados por segunda vez en Londres do 29 de xullo ó 14 de agosto daquel ano. Así como os Xogos Olímpicos de 1920 se realizaran en Antuerpen como homenaxe do Comité Olímpico Internacional ó sofremento do pobo belga durante a I Guerra Mundial, Londres tivo a honra de celebrar os xogos por segunda vez en virtude do martirio que a cidade sufrira durante a guerra, especialmente coos bombardeos perpetrados pola forza aérea nazi durante o período de 1940-41, que devastaron a capital inglesa.
Despois de seis anos dun conflito con millóns de vítimas e un custo financieiro imposible de calcular, Europa, e polo tanto Gran Bretaña estaban arrasadas economicamente, o que tornou extremamente árdua a tarefa de organizar os Xogos. De calquer modo, os organizadores conseguiron facer un evento digno, restaurando o famoso Estadio de Wembley para servir como palco central dos Xogos Olímpicos, que contou coa participación de 59 estados, coa presenza de 4.104 atletas, 370 deles mulleres, en 17 modalidades e foron abertos polo Rei Xurxo VI en persoa.
[editar] Curiosidades
- Os Xogos de Londres foron os primeiros en seren transmitidos por televisión para vivendas particulares, a pesares de pouco vistos, pois pouquísimas persoas no Reino Unido tiñan aparellos residenciais.
- Alemaña e Xapón, agresores e perdedores da guerra recén rematada, non foron convidados ó evento.
- A holandesa Fanny Blankers-Koen foi o grande nome feminino dos Xogos. Ós trinta anos, casada e nai de dous fillos, Fanny gañou catro medallas de ouro nos 100m, 200m, 80m vallas e relevo 4x100m. Unha regra que na época limitaba a participación de mulleres en máis de tres probas individuais, a impediu conquistar máis medallas, pois era tamén a posuidora do récord mundial do salto de altura e salto de lonxitude.
- En 1938, o húngaro Karoly Takacs integraba o equipo de tiro campión mundial de Hungría, cando unha granada mutilou súa man dereita, a man coa que tiraba. Takacs aprendeu entón a tirar coa man esquerda e en Londres, dez anos despois, conquistou a medalla de ouro no Tiro, modalidade pistola-rápida.
- Harold Sakata, hawaiano de ascendencia xaponesa, gañou a medalla de prata no levantamento de peso, categoría até 85 kgs. Anos despois, ficaría mundialmente famoso como o capanga Oddjob, no filme 007 contra Goldfinger, da serie James Bond.
- Por primeira vez foron empregados os bloques no chan para apoiar e impulsar os pés dos corredores nas probas rápidas do atletismo.
- Ós 17 anos, o norteamericano Bob Mathias tornouse campión olímpico do decatlón, a penas catro meses após comezar a praticar a modalidade, tornándose o máis novo vencedor dunha prova de atletismo masculino na historia dos Xogos até hoxe.
- As mais dramáticas imaxes dos Xogos foron novamente na Maratón, cando o belga Etienne Gailly entrou no estadio de Wembley liderando a proba de tal maneira que, desidratado e desorientado, praticamente andou arrastándose toda a última volta até a liña de chegada, sendo adiantado por dous corredores, mais aínda conseguiu a medalla de bronce. Estas imaxes se repetirían 36 anos despois nos Xogos d'Os Ánxeles, en 1984, desta vez na estrea da maratón feminina, coa suíza Gabriella Andersen-Scheiss.
[editar] Modalidades disputadas
[editar] Cadro de Medallas
[editar] Véxase tamén