Vasco da Gama
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Vasco da Gama (Sines, 1469 - Cochín, actual India 1524) foi un célebre navegante portugués, nado en Sines, a quen Manuel I confiou o comando da frota que, o 8 de xullo de 1497, largou do Texo en busca da India, con 150 homes (mariñeiros e soldados) distribuídos en catro pequenos navíos:
- San Gabriel, feita especialmente para esa viaxe e comandada polo propio Vasco da Gama;
- San Rafael, tamén feita para esta viaxe e comandada por Paulo da Gama, irmán do capitán maior;
- Berrio, rebautizado como San Miguel (mais este continuou a ser coñecido polo seu primeiro nome), comandado por Nicolau Coelho; e
- Unha naveta para transporte de mantementos, que foi queimada perto da baía de San Brás, e que foi comandada por Gonçalo Nunes.
O 2 de marzo de 1498, aportou a armada a Mozambique, despois de sofrir fortes temporais e de ter Vasco da Gama sufocado, con man de ferro, unha revolta da tripulación.
O piloto que o sultán da Illa de Mozambique lle deu, a certa altura, para o conducir á India, foi secretamente incumbido de entregar os navíos portugueses aos Mouros en Mombaça. Unha casualidade fixo descobrir a emboscada e Vasco da Gama puido continuar até Melinde, cuxo rei lle forneceu un piloto árabe, coñecedor do Oceano Índico.
O 17 de abril de 1498, avistaba Calecut (ou Calcuta), descubrindo o camiño marítimo para a India.
Vasco da Gama regresou a Lisboa no verán de 1499, un mes despois dos seus compañeiros, pois tivo de enterrar o irmán máis vello (Paulo da Gama) que adoecera e acabara por morrer na illa Terceira, nos Azores. Don Manuel recompensou este glorioso feito, nomeando Vasco da Gama almirante maior das Indias e dándolle unha renda de trescentos mil reis que pasaría para os fillos que tivese. Recibiu, conxuntamente cos irmáns, o título de Don e dúas vilas, en Sines e Vila Nova de Milfontes.
Voltou dúas veces máis á India, da que foi gobernador e segundo vice-rei e onde acabou por morrer, na cidade de Cochín.
