Sinfonía

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Forma musical instrumental, escrita para orquestra, composta de varios movementos, xeralmente catro, que adoitan presentar a seguinte estrutura:

1. Allegro inicial. Forma sonata.

2. Movemento lento. Forma lied ternario (ABA) ou tema con variacións.

3. Minueto con trío. Beethoven pasaría a denominalo scherzo.

4. Rondó final (ABACAD).

A sinfonía parte da obertura barroca, unha vez que esta se vai desligando da obra que introducía. Será no século XVIII cando defina a súa forma clásica grazas a autores italianos coma Sammartini, aos músicos de Mannhein e, finalmente, a autores coma Haydn ou Mozart.

Pese a ser unha obra instrumental, fóronselle incorporando solistas vogais, caso da Novena de Beethoven, a Sinfonía Lobgesang de Mendelssohn ou varias sinfonías de Mahler.

Segue a ser un xénero que traballan os compositores actuais, coma Penderecki pero a estrutura que adopta non é necesariamente a clásica e o termo "sinfonía" refire unha obra orquestral sen máis.