Robert A. Heinlein

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Robert Anson Heinlein (7 de xullo de 1907 - 8 de maio de 1988) foi un escritor de ficción científica norteamericano considerado por algúns críticos entre os tres mellores de tódolos tempos (xunto con Asimov e Clarke). Gañou catro premios Hugo por Estrela dobre (1956), Tropas do espazo (1960), Forasteiro en terra estraña (1962) e A lúa é unha cruel amante (1967). Foi elixido en 1974 Gran Mestre pola Asociación de escritores de ficción científica e fantasía de Estados Unidos (SFWA), convertíndose así no primeiro galardoado con esta distinción.

Habitualmente rigoroso en canto á base científica nas súas historias, ata as súas historias de fantasía conteñen unha estrutura científica lóxica. Unha das características que definen a súa escritura foi o introducir na temática da ficción científica a administración, a política, a economía, a lingüística, a socioloxía e a xenética. Foi tamén un dos abanderados do individualismo, o cal quedaba reflectido na riqueza dos personaxes (exemplo claro é Lazarus Long), tanto en coñecementos, como en habilidades.

Outro dos temas recorrentes neste autor é cuestionar os costumes contemporáneos, culturais, sociais e sexuais, describindo sociedades con ideais bastante afastados dos da sociedade occidental da súa época. Estas ideas reflíctense en varios dos seus libros, como en Forasteiro en terra estraña ou O número da besta (1980).

[editar] Bibliografía destacada

Novelas:

Amos de monifates (1951)
Estrela dobre (1956) (Premio Hugo, 1956)
Porta ao verán (1956)
Os fillos de Matusalén (1958) (ou As 100 vidas de Lazarus Long)
Tropas do espazo (1959) (Premio Hugo, 1960)
Forasteiro en terra estraña (1961) (Premio Hugo, 1962, publicado en versión orixinal en 1991)
Ruta de gloria (1963)
Os dominios de Farnham (1964)
A lúa é unha cruel amante (1966) (Premio Hugo, 1967)
Tempo para amar (1973)
O número da besta (1979)
Venres (1982)
Job: Unha comedia de Xustiza (1984)
O gato que atravesa as paredes (1985)