Os Diplomáticos de Monte-Alto
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
| Os Diplomáticos de Monte-Alto | |
|---|---|
| {{{imaxe}}} {{{lenda}}}{{{caption}}} |
|
| Orixe | {{{orixe}}} |
| País | Galicia  |
| Período | 1990 - 2005 |
| Xénero(s) | Rock mestizo |
| Selo(s) discográfico(s) | Dro, Fonomusic, Boa |
| Membros | Xurxo Souto Rómulo Sanjurjo Guni Berto Moram Toni Simoes Mangüi Martín Marcos Viascón Xavier Alonso Lola de Ribeira Manolo Maseda |
| Antigos membros | |
| Web oficial | www.osdiplomaticos.com |
Os Diplomáticos de Monte-Alto foi un grupo de música rock formado no barrio de Monte-Alto(A Coruña, España) y encadrado como un dos máximos representantes do movimento bravú. Tiñan un son propio e único marcado polo uso do acordeón como instrumento principal, ademáis de influenzas ska, punk y folk. Cantaban en galego.
Índice |
[editar] Historia
En 1989, Rómulo Sanjurjo e Xurxo Souto, ata entón compoñentes do grupo folk Belida, son chamados para compoñer unha sintonía para a radionovela Os frigoristas, emitida por Radio Galega. Para a grabación, xuntanse co guitarrista Guni, o baixista Afonso Moram e o batería Berto Moram. O resultado é unha maqueta de tres cancions baixo o nome Rómulo Permui e os Diplomáticos de Monte-Alto, incluindo a sintonía seleccionada para a novela, unha arriscada versión do tema popular Non chas quero.
Durante o año seguinte, a banda consolida a sua primeira formación estable, con Souto, Sanjurjo, Guni, Berto Moram e o baixista Toni Simoes. O 1 de xuño realizan a sua primeiro concerto en Porriño. Dende ese momento son chamados a colaborar en varios programas da TVG e graban unha segunda maqueta con tres cancions. Moram e Simoes abandonan o grupo, sendo reemplazados por Mangüi Martín ao baixo e Marcos Viascón á batería.
En 1991 o grupo graba a sua primeira LP, Arroutada pangalaica, editado polo selo Dro e producido pola Fundación Resentidos (fundada por Antón Reixa, Alberto Torrado e Xavier Devesa). Neste disco Os Diplomáticos xa mostran un característico son de rock alegre, con ritmo arrotado e constante presenza do acordeón.Comezan a xira Cajo na gripe, cajo na tos, dando mais de 40 concertos por España e Portugal. Inmediatamente despois de rematala, xa en 1992 o grupo inicia unha nova minixira, 14 pezas bravas, cun repertorio totalmente novo. Nos concertos da mesma, solicitase aos seguidores que aporten letras para o novo traballo discográfico da banda.
O segundo álbum do grupo, Parrús, ve a luz en 1993, a través do selo Fonomusic e baixo a produción de José Puga. Este disco presenta un sonido notablemente mais agresivo que o do seu predecesor, sendo o álbum do grupo con matices mais duros. Tralo seu lanzamento, iniciase a xira Kontra o mundo, que se prolonga ata o seguinte ano. Nese 1994, Os Diplomáticos levan a cabo diversos proxectos: graban o documental musical Fillos de pita (dirixido por Fran Pego) i encarganse da producción executiva do recopilatorio Unión Bravú, que sirve de soporte ao coñecido como movimento bravú. Ademais, graban dous temas para o primeiro disco da serie A cantar co Xabarín do Xabarín Club.
En 1995, é de novo Fonomusic quen publica o terceiro disco d´Os Diplomáticos, ¡Avante toda!, producido por Kaki Arkarazo e considerado por moitos seguidores como o mellor disco da banda. Nél mostrase un son mais lixeiro co do anterior álbum. O grupo realiza unha xira co mesmo título, con especial éxito no País Vasco. En medio da xira, xa en 1996 o batería Marcos Viascón deixa o seu posto, sendo sustituido por Xavier Alonso.
Durante esos años, Os Diplomáticos comezan unha relación persoal e profesional co músico Manu Chao, o cual da lugar a proxectos como Los Tres de Monforte (Chao, Sanjurjo y Josito Pereiro).
En 1997, o grupo realiza unha nueva xira, Fumareu, consistente en concertos acústicos en pequenos recintos. Ésta remata coa edición do libro Fumareu, escrito por Xurxo Souto e que inclue o CD Fumareu-Sesión de cámara, publicado por Edicións Xerais de Galicia. Neste ano, a banda colabora de novo en diversos proxectos culturais: a revista Bravú, o festival A feira das mentiras (en Santiago de Compostela) e o recopilatorio pola oficialidade da lingua asturiana, L'asturianu muévese, son os mais destacados.
Durante 1998, Os Diplomáticos centranse na preparación do seu próximo disco. Tamén realizan a grabación O pregón de Monte-Alto, editada xunto ao libro Toxos e frores do escritor, gran amigo e colaborador do grupo Manuel Rivas.
É en 1999 cando por fin aparece o novo é cuarto disco de estudio, Capetón, nesta ocasión producido polos miembros do grupo Rómulo e Guni. Este disco toma por tema central a vida e as historias do mar ("Capetón" é o nome que os mariñeiros galegos daban a Cidade do Cabo, Cape Town), o que supon un xiro radical con respecto ás letras humorísticas, irónicas ou surrealistas que caracterizaban ao grupo. O cambio de orientación tamén é considerable no musical: as cancions festivas e alegres deixan paso a pezas de maior seriedade e madurez. Destacan a utilización puntual de instrumentos como a gaita e o violín e a colaboración de varios músicos e amigos da banda. Á publicación do disco siguelle unha intensiva xira co mesmo título. Durante o año, incorporase ao grupo a percusionista e vocalista Lola de Ribeira.
En 2000 varios membros do grupo inician proxectos paralelos. É o caso de Transportes Hernández y Sanjurjo (con Rómulo Sanjurjo e Julián Hernández de Siniestro Total) e Terra Terremota, formado por Xurxo e Guni.
En 2001 producese un feito determinante para o futuro do grupo, coa retirada do mesmo do seu cantante e líder Xurxo Souto. Xunto a él, vaise o baixista Mangüi Martín. Os Diplomáticos siguen adiante coas incorporacions de Manolo Maseda como vocalista e Toni Simoes, quen xa estuvera nos inicios en 1990, como baixista.
Durante o seguinte año preparase e grabase o disco Kömunikandø, que publica o selo Boa a principios de 2003. Nél, por primeira vez aparecen co nome acortado a Os Diplomáticos. Este disco ten moi pouco que ver con toda a traxectoria anterior do grupo, sendo moi notoria a baixa de Xurxo Souto como cantante e sobre todo como principal compositor das cancions. En Kömunikandø, éstas toman novos ritmos (alguns deles de influencia tropical), o acordeón perde algo de protagonismo en favor dunha sección de vento metal, e a temática de boa parte das letras é por primeira vez de crítica social directa.
En 2005, o grupo anuncia mediante un comunicado de prensa a súa decisión de acabar coa sá traxectoria. Para despedirse, realizan unha última minixira durante o veran, cun último concerto no barrio de Monte-Alto que os vii formarse.
[editar] Membros
- Xurxo Souto: voz (1990-2001)
- Rómulo Sanjurjo: acordeón (1990-2005)
- Juan Varela Guni: guitarra (1990-2005)
- Toni Simoes: baixo (1990, 2001-2005)
- Berto Moram: batería (1990)
- Mangüi Martín: baixo (1990-2001)
- Marcos Viascón: batería (1990-1996)
- Xavier Alonso: batería (1996-2005)
- Lola de Ribeira: percusiones, voz (1999-2005)
- Manolo Maseda: voz, acordeón (2001-2005)
[editar] Discografía
[editar] Álbums
Arroutada Pangalaica (Dro, 1991).
- Subhastado
- A Tropa da Tralla
- Parrochas
- San Furancho
- Marujo Pita
- Platinos
- 120 capadores
- Palavea
- Dr. Katanga
- Trangalla
- Non chas quero
Parrús (Fonomusic, 1993).
- Parrús
- Mikaela
- Apaja o candil
- Aikegambas
- Urkiola
- Nakra
- Ai! vai
- Guitiriz
- Vamos indo
- Terra brava
¡Avante toda! (Fonomusic, 1995).
- Talleres Carnotxo
- O increíble bestilleiro
- Castiburón
- O alcalde morreu
- Dentistas carniceiros
- Fillos de pita
- Como o vento
- Gaiteiro
- Manda tralla (oda a Arsenio)
- Vivir na Coruña
- Fura futbolín
- Jatilla
- Escaleras de la cárcel
- Esta noite hei d'ir alo
- Peito de uralita
Capetón (Fonomusic, 1999)
- Aí vos quedades
- Marola
- Tomás das Quingostas
- Ardentía
- Nordés
- Berbés
- Raíña de Galicia
- Os vellos
- Estrume
- Mesejo
- Lume de biqueira
- Atún
- Taberna Monte-Alto
- Kazikes
- Antuerpe
- Mar de Irlanda
(+ bonus track: 24 de xullo)
Kömunikandø (Boa, 2003).
- Esperta do teu sono
- Quero ver
- Komunikando
- Están aí!
- Deixa-me subir o alto
- Somos Batuko Tabanka
- Cabo Verde Sabí
- Exiptano
- Serafín
- Tres de trunfos
- Interdepenmerda
- Monte Maior
- A vaca aerofáxica
- Perikinha (+ bonus track: Galerna)
[editar] Participacions e recopilatorios
- Gaitas, flautas y otras hierbas (Dro, 1992)
- A cantar co Xabarín (Boa, 1994)
- Unión Bravú (Edicións do Cumio, 1994)
- Puro Skanol 3 (editado só nos EEUU, 1995)
- ¿Dónde estábas tú? Rock galego (Dro, 1996)
- L'asturianu muévese (L'Aguañaz, 1997) (tema: Gaiteru)
- Radical mestizo, vol. 1 (Fonomusic, 1999)
- Radical mestizo, vol. 2 (Fonomusic, 2000)
- 10 años de independencia (L'Aguañaz, 2003) (tema: Gaiteru)
