Festival de Música e Artes de Woodstock
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O Festival de Música e Artes de Woodstock foi festival máis importante de rock and roll de sua época. Celebrouse nunha finca em Bethel, Estado de Nova York, durante os días 15, 16 e 17 de agosto de 1969 e, ainda que foi proxectado para 2000.000 persoas, compareceron arredor de 400.000, a maioría das cais non pagaron a entrada.
Todo o evento provocou un grande alboroto coas estradas conxestionadas e Bethel sendo ocasionalmente considerada "área de calamidade pública". O Festival de Woodstock representou un fito no movimento de contracultura dos anos 60, e marcou o auxe da era hippie.
Woodstock tamén é o nome do famoso documental producido por Michael Wadleigh lanzado en 1970, que gañou un Óscar ao "Mellor Documental" no ano seguinte.
Índice |
[editar] O festival
O festival coñécese polo nome de Woodstock porque era ali onde se ia celebrar en principio. Porén, a vila non ofrecía un espazo que puidese albergar tanta xente. Procurouse outro emprazamento en Wallkill, mais houbo de cancelarse debido á oposición local. Sam Yasgur persuadiu o seu pai para que permitise que se celebrase no seu campo de alfalfa, no Condade de Sullivan, a uns 60 km. ao suloeste de Woodstock.
Coas estradas repletas de coches, moitos asistentes camiñaron varios quilómetros até chegar á zona de concertos. O fin de semana foi choviñento, os servizos víronse sasturados e a xente compartiu comida, bebida e drogas. Houbo tres mortos: un dunha sobredose de heroína, outro atropelado por un tractor mentres dormía nun campo e outro dunha caída dun andaime. Disque tamén houbo dous partos e tres abortos.
[editar] O mito
Woodstock ten sido idealizado na cultura popular norteamericana como a culminación do movemento hippie: un festival "gratuíto" ao que medio millón de xovens acudiron para celebrar a paz e o amor. Lémbrase especialmente o sentido de harmonía social, a calidade da música, a enorme masa de asistentes e o ambiente, que reflexaba as aspiracións dunha época.
[editar] Artistas que se presentaron en Woodstock
[editar] Venres, 15 de agosto
O festival abriu oficialmente ás 17 horas com Richie Havens. Este día presentáronse actuacións máis leves, traindo a maior parte dos artistas folck que participaron.
- Richie Havens, abrindo coa súa guitarra de doce cordas e "High Flyin' Bird".
- Country Joe and the Fish, actuación de cinco cancións incluindo "Janis" e "I-Feel-Like-I'm-Fixin'-to-Die Rag"
- John Sebastian, non convidado oficialmente, mais atopado vagando no medio do público e chamado a participar
- Incredible String Band: "Catty Come", "This Moment Is Different" e "When You Find Out Who You Are"
- Sweetwater, con "Motherless Child", "What's Wrong" e "Why Oh Why"
- Bert Sommer, con "Jennifer", "She's Gone", "Things Are Going My Way" e "Smile"
- Tim Hardin, "If I Were A Carpenter"
- Ravi Shankar, cun repertorio de cinco canciós, foi forzado a sair devido á choiva
- Melanie, "Beautiful People" e "Birthday of the Sun"
- Arlo Guthrie, "Coming Into Los Angeles", "Walking Down The Line" e "Amazing Grace"
- Joan Baez, concluindo unha actuación de cinco cancións con "We Shall Overcome"
[editar] Sábado, 16 de agosto
O día abriu ás 12:15 da tarde, e trouxo os principais artistas psicodélicos e de rock do festival.
- Quill, con "Waitin' For You"
- Santana: "Persuasion" e "Soul Sacrifice"
- Canned Heat, con "A Change Is Gonna Come" e "Going Up The Country"
- Mountain, que actuaron unha hora
- Janis Joplin, repertorio de dez cancións, incluindo "Piece of My Heart"
- Sly & the Family Stone comezou ás 1:30 da mañá, con cancións como "Everyday People", "Dance To The Music", "Music Lover", e "Higher"
- Grateful Dead: "St Stephen", "Mama Tried", "Dark Star/High Time" e "Turn On Your Lovelight"
- Creedence Clearwater Revival, presentando "Born On The Bayou", "Bad Moon Rising" e "Suzy Q"
- The Who, comezou às 3:00 da mañá do domingo, presentando unha longa actuación que incluía "Pinball Wizard" e "My Generation"
- Jefferson Airplane comezou ás 8:00 da mañá, fechando a xornada de sábado con "White Rabbit".
[editar] Domingo, 17 de agosto
O día abriu ás 14 horas con Joe Cocker. Os eventos deste día acabarían atrasando a axenda do festival en nove horas, e no solpor o concerto ainda continuaba apesar da maioría do público xa se ter ido.
- Joe Cocker, comezou con "Delta Lady", "With A Little Help From My Friends" e outras cancións
- Depois do set de Joe Cocker caiu un temporal, atrasando o festival
- Country Joe and the Fish terminou a súa actuación aproximadamente ás 6:00 da noite
- Ten Years After, presentando ctro cancións, incluindo "I'm Going Home"
- The Band, con dez cancións
- Blood, Sweat & Tears entrando na madrugada con cinco cancións, incluindo "Spinning Wheel"
- Johnny Winter presentando "Tobacco Road" e Edgar Winter
- Crosby, Stills, Nash & Young, comezando aproximadamente ás 3:00 da mañá do luns, con temas acústicos e eléctricos por separado
- Paul Butterfield Blues Band, con cinco canções, incluindo "Everything's Gonna Be Alright"
- Sha-Na-Na, incluindo "Who Wrote The Book of Love" e "Duke of Earl"
- Jimi Hendrix, que debería fechar o festival á media-noite, comezou ás 9:00 da mañá. Tocou dezaseis temas, finalizando con "Hey Joe".
[editar] Outras edicións
Para conmemorar os 25 anos do superevento, 250.000 persoas se reuniron no Woodstock 94, en Saugerties, a 135 km de Nova York. Pagaron 135 dólares para ouvir cuarenta grupos de rock. Outra edición celebrouse en 1999, rexistrando altos índices de violencia. O evento mostrouse economicamente inviábel e foi a última tentativa, fracasada, de revivir o mito de "paz e amor" do Woodstock orixinal.
