Rock and roll

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Elvis Presley

O rock and roll, rock'n'roll ou simplemente rock é un xénero musical orixinado na década de 1950, a partir do chamado rhythm and blues, música negra estadounidense. As diferenzas do Rock coas músicas das que provén, (Country e Blues, son mais de énfase e de actitude que puramente musicais. A finais dos cuarenta comezaron a aparecer fusións entre os dous estilos, "Moving all over" (Hank Williams, 1947) e "Rocket 88" (Jackie Brenston, 1951) poden ser consideradas mostras seminais de Rock, pero até que aparece a rebelión xuvenil, os tupés e o sexo entre adolescentes, a poder ser no asento traseiro dun automóbel, non se pode falar de Rock. Por primeira vez os xovens non querían levar a vida dos seus pais e facían desta diferenza unha cuestión cultural, o rock canalizouna, deulle nome, serviulle de trilla sonora e moito mais que é difícil de comprender hoxe. Como ben dixo John Lennon, antes de Elvis Presley non habia nada. A continuidade vese tamén en que a formación clásica do rock é aquela do Blues eléctrico de Chicago da que evoluiu principalmente: Voz, duas guitarras, baixo e batería. Pese a tantas cousas en común non se pode falar do rock como un blues tocado por brancos, ao blues faltáballe o caráter explosivo e as gañas de viver que transmiten desde os primeiros discos de Rockabilly até os Sex Pistols.
A partir de 1955 houbo unha explosión que abaneou os Estados Unidos, o rock invadiou as emisoras, os cines, as salas de baile e indignou á sociedade benpensante que contraatacou co escándalo Payola. A era do rock acabou en 1959, coa morte de Buddy Holly, Chuck Berry no caldeiro e Elvis facendo a mili en Alemaña, haberia que agardar a que a semente prendese en Inglaterra e voltase no 1964 en forma de British Invasion para que o rock se convertese na plétora de variedades musicais co que o asociamos hoxe.
A invasión significou moitas cousas, desde unha volta ás raices negras do rock até unha ampliación da súa base social e unha dignificación como forma artística, despois de discos como o "Revolver" dos Beatles ou o "Pet Sounds" dos Beach Boys o rock transcendeu o seu carácter de revolta xuvenil. Os setenta viron a disgregación da até entón sólida comunidade, por un lado os "dinosauros" (superbandas que facían tours interminábeis e tiñan un grande éxito repetindo o que fixeran nos sesenta )e o Rock sinfónico, por outro a música disco criaron un ambiente para a revolución do punk, que se musicalmente era un regreso á primitiva agresividade e imediatez do R'n'R, estética e politicamente significou unha ruptura que acentou a división existente: un punk odiaba a un fan do rock comercial, nunha dicotomía que ainda se mantén.
Os oitenta foron unha época dura para o rock, afogado polo pop do que recentemente se tiña esgazado, na New Wave os antigos punks volvian ao redil e coa chegada da Mtv a música popular como fenómeno principalmente comercial estaba estabelecida. Só o Heavy Metal, a incipiente música electrónica e o Hip hop continuaron co espírito até a chegada do grunge e o triunfo do rock underground no fin da década.