Bonsai
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
O bonsai é unha árbore en miniatura, o seu cultivo e poda é tradición en Xapón.
[editar] Orixe
A arte dos bonsais orixinouse en China hai uns dous mil anos, como obxecto de culto para os monxes taoístas. Para elos era símbolo de eternidade, a árbore representaba unha ponte entre o divino e o humano, o ceo e a terra.
Durante séculos a posesión e o coidado dos bonsais estivo ligado aos nobres e ás persoas da alta sociedade. Segundo a tradición, aqueles que podían conservar unha árbore en maceta tiñan asegurada a eternidade. Así foi como os monxes dispoñían as árbores pequenos en vasixas ao longo das escaleiras dos templos e ata eran fonte de adoración.
No sur de China a arte do bonsai consistía en transmitir todas as características dunha árbore desenvolvendo na natureza a unha árbore pequena cultivada en maceta. Buscábase reproducir estas árbores segundo os existentes nas altas montañas polo cal utilizaban só especies que existían nos montes e que xa posuían formas especiais na súa intensa loita contra as adversidades climáticas.
Foi levado a Xapón hai uns 700 anos onde evoluíu á arte actual. Desafortunadamente, moitos dos especímenes máis antigos desapareceron durante a Segunda Guerra Mundial.
Un bonsai non é unha pranta xenéticamente empequenecida. Mantense pequena dándolle forma e podando o tronco, as follas e as raíces. Un bonsai mantido correctamente sobrevivirá o mesmo tempo que unha árbore normal da mesma especie. Sen embargo, o bonsai precisa de moitos coidados, polo que un bonsai mantido de forma impropia probablemente morrerá.
