هوری‌ها
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| تمدنهای باستانی آسیای غربی |
|---|
| بین‌النهرین، سومر، اکد، آشور، بابل |
| هیتی‌ها، لیدیه |
| ایلام، اورارتو، ماننا، ماد، هخامنشی |
| امپراتوری‌ها / شهرها |
| سومر: اوروک – اور – اریدو |
| کیش – لاگاش – نیپور – اکد |
| بابل – ایسین – کلدانی |
| آشور: آسور، نینوا، نوزی، نمرود |
| ایلامیان – اموری‌ها – شوش |
| هوری‌ها – میتانی |
| کاسی‌ها – اورارتو |
| گاهشماری |
| شاهان سومر |
| شاهان ایلام |
| شاهان آشور |
| شاهان بابل |
| شاهان ماد |
| شاهان هخامنشی |
| زبان |
| خط میخی |
| سومری – اکدی |
| ایلامی – هوری |
| اساطیر بین‌النهرین |
| انوما الیش |
| گیلگامش – مردوخ |
| نیبیرو |
هوری ها يا خوری ها مردم باستانی آسیاى صغیر و شرق و غرب میانرودان شمالی و سوریه بودند، كه (تقریبا 2500 ق.م.) از كوه‌های جنوب درياى خزر به سرزمين بين هیتیان و آشور، شرق دجله و منطقه كوهسار زاگروس و از آنجا آنها در مناطق بين‌النهرين شمالی و سوریه و حتى ساحل مدیترانه پخش شدند. هوری ها بین 1600 تا 1200 ق.م. رشد كردند. تمدن هوری ها در هزاره سوم در آناتولی شرقى ايجادشده بود و بر پادشاهى میتانی حكومت كرد. آنها بزرگترین و بانفوذترین ملت پادشاهى میتانی بودند. هوری ها عملاً در هزاره دوم ق.م. در همه قسمت‌هاى میانرودان باستانی ساكن شدند. هوری ها نقش اساسى در تاریخ هیتیان بازى كردند. همه اين سرزمين ها معروف بود به سرزمين هوری ها. با وسعت سرزمينشان، هوری ها، در اواخر قرن 15ام ق.م. رقيب و تهديدی شدند برای تمدن بابل و مصر.
هوری ها در شرق آناتولی و شمال میانرودان طی هزاره ی دوم پ.م. می زیستند. هوری ها احتمالا پیش از گسترش شان، در كوه های ارمنستان پدیدار شده اند. زبان آنان، كه اینك از میان رفته، نه هندواروپایی بود و نه سامی، اما ممكن است كه با زبان های گرجی و قفقازی خویشاوند باشد. این موضوع بیش تر از الواح میخی به دست آمده از Hattusas، پایتخت هیتیان، كه تمدن اش بیش تر از هوری ها تاثیر پذیرفته بود، دانسته و تشخیص داده شده است. هوری ها فاقد یك امپراتوری بودند اما بیش تر جمعیت پادشاهی نیرومند میتانی (۱۴۰۰-۱۵۵۰ پ.م.) را هوری ها تشكیل می دادند.
[ویرایش] منابع
- مرتضی راوندی: تاریخ اجتماعی ایران. (جلد ۱) - ۱۵۹-۱۶۰
