Fabelo
El Vikipedio
Literaturo > Fabelo
Fabelo estas distra, morala, aŭ filozofiema rakonto pri fiktivaj aventuroj de herooj kun supernaturaj kapabloj. Ĝi estas popola formo de la antikva mito, sed en modernaj, mit-neglektemaj socioj ofte ŝrumpis al nura porinfana distro. Tamen, en multaj senskribaj komunumoj ankoraŭ viglas la "ĉirkaŭfajra fabel-rakontado" kie la rakontistoj kaj ĉef-aŭskultantoj estas plenkreskuloj.
Fabelo estas unu el ĉefaj ĝenroj de folkloro, veninta de la profundo de jarcentoj. Estas konataj la nomoj de nur kelkaj personoj, kiuj kontribuis al tiu ĉi verkarto:
Charles Perrault - Fratoj Grimm - Hans Christian Andersen - Wilhelm Hauff - Andrew Lang
– kaj en Esperantio: DoKo.
Bonegaj kolektoj de la fabeloj estas: araba (Mil kaj unu noktoj), hinda (Panĉatantra) kaj aliaj. Preskaŭ ĉiu popolo havas sian kolekton de naciaj fabeloj.
Teoriumintoj pri fabelo kaj ĝia funkcio: Tolkien (en sia eseego On Fairy-Tales ("Pri fabeloj"), publikita en la libro Tree and Leaf ("Arbo kaj Folio"))
Klasika Fabelaro [1]
[redaktu] Literaturo
- Andrianova N. H., 1983: Ukrainaj popolaj fabeloj. Kiev
- Béla Balázs 1970: La sep reĝidoj. Ilustris: Ádám Würtz. Tradukis: Éva Farkas-Tatár. Hungara Esperanto-Asocio. Budapest.
- Benedek, Elek 1983: Hungaraj fabeloj. Elektis kaj tradukis: Mária Benczik. Budapest
- Bichsel, Peter 1991: Rakontoj por infanoj (Kindergeschichten). Esperantigis: Gerd Bussing, Tomasz Chemielik. Svidniko.
- Doko 1990: Rakontoj de niaj prapatroj. Falsfloraj ekzercoj pri nia lando antaŭ multaj jarcentoj kiam okazadis mirindaj aferoj. Rakontis: Doko. Redaktis kaj korektis: Tomasz Chemielik. Svidniko.
- Grimm, Jacob kaj Wilhelm 1906/1985: Elektitaj fabeloj, trad. Kabe .eldonita de Artur E. Iltis, Sarbrücken
- Szilágyi, Francisko 1972: Trans la fabeloceano..., Dansk Esperanto - Forlag. Ingemannsvej – 8230 Aabyhoj
