İbraniler

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İbranî sözcüğü, Milattan önce 2. yüzyılda günümüz Suriye ve Mısır'dan Kuveyt'e kadar olan topraklarda yaşamış olan bedevi bir halkın adıdır. İbranî asıllı halk olarak genellikle İsrailoğulları, Edomitler, Midianitler, Aramiler ve Yoktanitler anılır.

Yahudî ve Hıristiyanların ortak kutsal kitapları olan Tevrat veya diğer adıyla Eski Ahit ya da Kitab-ı Mukaddes'te İbranîlerden bahsedildiği zaman, Benî İsrail kastedilmektedir.

[değiştir] Kökenleri

İbranîler genellikle Hurriler tarafından günümüze ulaşmış olan Habiru adıyla tanımlanmaktadırlar. Bu isim ile genellikle Fırat ve Dicle nehirleri arasındaki Mezopotamya bölgesinde bulunan Habur ovasından gelen halk kastedillmektedir. Yahudîliğin anlatımlarıa göre ilk İbranîler Hz. İbrahim'in doğduğu şehir olan tarihî Ur şehrinden geliyorlarmış.

Ur şehrinde Hz. İbrahim döneminde de Arabistan yarım adasından buraya göçmüş olan Sami halklar çoğunluktaydı. Araplar gibi, İbranîler ve Kenanlılar da Sami halklardandır. Her iki tanımlamanın, yani Arap ve İbrani adlarının her iki dilde göç etmek ya da geömek anlamına gelen 'abara kelimesinden geldiği sanılıyor. Arapçadaki 'عبرى' ('ibrî) kelimesi İbranî anlamındadır. Arap anlamına gelen 'عربى' ('arabî) kelimesinin bu sözcüğün bir göçüşmesi olduğu sanılıyor.

[değiştir] Dilleri

İbranîlerin dilinin aramî dil ailesinin kökeni olduğu sanılıyor ve bu şekilde Kenan bölgesindeki dilsel oluşuma da önemli ölçüde tesir edildiği varsayılıyor. Doğu Akdeniz bölgesinde yaşayan İbranîler yerel bir kenan şivesi konuşurlardı. (Bkz. İbranîce).

[değiştir] Yaşama tarzı

İbranî bedevîler çadırlarda yaşamakta ve tarım ve hayvancılık ile geçinimlerini sağlamaktalardı. ibrahiler 2000 yıllık sürgün hayatı yaşadıktan sonra 1948 yılında israilde devlet kurmuşlardı. önce babiller ardından Roma dünyanın değişik bölgelerine sürgün etmiştir. hitler yaklaşık 6 milyon yahudiyi toplama kaplarına katlettirmiştir. sürekli sürgün yaşamaları ticaret iyi öğrenmelerine neden olmuştur.