Zbigniew Bujak
Z Wikipedii
Zbigniew Bujak (ur. 29 listopada 1954 w Łopusznej), polski polityk o poglądach centrolewicowych, jeden z najbardziej znanych działaczy opozycji demokratycznej w czasach PRL, w III RP działacz Unii Pracy i Unii Wolności.
W 1977 r. ukończył szkołę zawodową w Żyrardowie. Trzy lata później zaangażował się w działalność w opozycji demokratycznej. Współzałożyciel NSZZ Solidarność w ZM Ursus w Warszawie. W latach 1980 - 1981 członek Krajowej Komisji Porozumiewawczej, następnie członek Prezydium Komisji Krajowej "Solidarności". Uniknął aresztowania w momencie ogłoszenia stanu wojennego. Był przewodniczącym Regionalnej Komisji Wykonawczej Regionu Mazowsze NSZZ Solidarność i członkiem Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ Solidarność. Był najdłużej ukrywającym się członkiem tej organizacji. Aresztowany i więziony w 1986 r. W latach 1986 - 1987 w Tymczasowej Radzie, a 1987 – 1989 w Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ Solidarność.
W 1990 roku poparł kandydaturę Tadeusza Mazowieckiego na prezydenta, co doprowadziło go od konfliktu z Lechem Wałęsą. 1991 był współzałożycielem ROAD, a po przystąpieniu ruchu do Unii Demokratycznej stanął na czele Ruchu Demokratyczno-Społecznego. W wyborach parlamentarnych w 1991 roku został posłem z Warszawy (jedyny zresztą ze swego ugrupowania). W Sejmie I kadencji był członkiem koła Solidarności Pracy. W 1992 w wyniku połączenia Ruchu Demokratyczno-Społecznego, Solidarności Pracy i Wielkopolskiej Unii Socjaldemokratycznej został jednym z trzech współprzewodniczących Unii Pracy (wraz z Ryszardem Bugajem i Wiesławą Ziółkowską). Był parlamentarzystą aż do 1997 roku, kiedy to w wyborach parlamentarnych UP nie przekroczyła progu wyborczego.
Po rozpoczęciu politycznego flirtu Unii Pracy z SLD porzucił partię i wraz z grupą byłych posłow i działaczy Unii Pracy został członkiem Unii Wolności. Wzmocnił w ten sposób frakcję socjaldemokratyczną partii. Wkrótce potem został mianowany szefem Głównego Urzędu Ceł (GUC). Stanowisko to musiał opuścić po wygranych przez SLD-UP wyborach.
W 1998 ukończył studia politologiczne na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
W 2002 roku Bujak był kandydatem Unii Samorządowej na prezydenta Warszawy. Zdobył ok. 3% poparcia.
Po 2002 roku usunął się w cień bieżącej polityki.
[edytuj] Bibliografia
"Przepraszam za Solidarność" - Zbigniew Bujak, Janusz Rolicki, BGW, Warszawa 1991 r. Gazeta internetowa "AFISZ"
