Wojciech Wijuk Kojałowicz
Z Wikipedii
Wojciech Wijuk Kojałowicz herbu Kościesza odmienna (ur. 1609 w Kownie - zm. 1677 w Warszawie) – polski historyk i teolog.
Urodzony w mieszczańsko-szlacheckiej rodzinie, wszechstronnie wykształcony, studiował retorykę, teologię, filozofię; na Akademii Wileńskiej wykładał logikę, fizykę, metafizykę i etykę. Wraz z braćmi wstąpił do zakonu jezuitów i powołał w Kownie kolegium. Pełnił jednocześnie funkcje kaznodziei, cenzora ksiąg i doradcy biskupów. W 1653 roku został rektorem Akademii Wileńskiej. Znany ze szczególnego talentu do dyskusji.
[edytuj] Dorobek literacki
- wielki herbarz litewski (ukończony ok. 1660, wydany w 1897 pt. Herbarz rycerstwa Wielkiego Księstwa Litewskiego)
- Historia Lithuania (1669)
- O rzeczach do wiary należących. Rozmowy teologa z różnymi wiary prawdziwej przeciwnikami (1671)
- Miscellanea rerum ad statum ecclesiasticum in Magno Lithuaniae Ducatu pertinentia (1650; synteza dziejów i współczesności chrześcijaństwa na Litwie)
- 30 innych, pomniejszych dzieł