Wojciech Kak

Z Wikipedii

Wojciech Kak (ur. 7 marca 1765, zm. 7 marca 1835), polski wojskowy - major, oficer kawalerii wojsk polskich i francuskich; uczestnik licznych kampanii napoleońskich, między innymi kampanii włoskiej (1796-1797), kampanii egipskiej (1798-1799) oraz kampanii moskiewskiej (1812), a także powstania listopadowego (1830-1831).

Urodził się w Chojnicach w rodzinie bogatych mieszczan jako jedyny syn Władysława Kaka i Jadwigi Morawskiej (Czeszki). Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 roku wyjechał z rodzicami do Sedanu we Francji. Tam w 1775 rozpoczął edukację, którą ukończył w 1785 roku. Następnie zaciągnął się do wojska francuskiego. Trafił do 1 Pułku Lansjerów Królewskich, w którym służył do 1795. Podczas rewolucji francuskiej (1789-1799) jego oddział opowiedział się po stronie rewolucjonistów i w walkach z regularnymi oodziałami francuskimi dosłużył się stopnia wachmistrza.

Po przejęciu władzy przez Napoleona I Bonaparte przeszedł do 1 Pułku Kirasjerów Gwardii i brał udział w walkach z Austriakami we Włoszech oraz z Brytyjczykami w Egipcie. Podczas kampanii egipskiej awansował do stopnia porucznika.

Po utworzeniu Księstwa Warszawskiego w 1807 roku przeszedł do jego 30-tysięcznej armii, do 8 Pułku Ułanów. Po rocznej służbie w tej jednostce wyruszył z wojskami napoleońskimi na Moskwę w 1812 roku. W 1813 roku brał udział w bitwie pod Lipskiem ("bitwie narodów"), zakończonej klęską Napoleona. Podczas tej bitwy odznaczył się wielkim męstwem i awansował do stopnia rotmistrza.

Od 1815 do 1831 służył w armii Królestwa Polskiego, w 8 Pułku Ułanów. Dokładnie na miesiąc przed wybuchem powstania listopadowego, 29 listopada awansował do stopnia majora. Podczas powstania brał udział w bitwach pod Wawrem, Iganiami, Olszynką Grochowską, Ostrołęką oraz w obronie Warszawy.

Po upadku powstania przebywał na emigracji w Paryżu. 7 marca 1835 roku zmarł w Paryżu na zawał serca.

Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari za udział w powstaniu listopadowym oraz Legią Honorową za kampanie włoską i egipską.

Pośmiertnie awansowany do stopnia pułkownika przez władze powstania styczniowego razem z 2500 oficerami.