Wierzbówka kiprzyca

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Wierzbówka kiprzyca
(opis)
Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Podgromada	Magnoliophytina
Klasa	Rosopsida
Podklasa	różowe
Nadrząd	Myrtanae
Rząd	mirtowce
Podrząd	Onagrineae
Rodzina	wiesiołkowate
Podrodzina	Onagrideae
Rodzaj	wierzbówka
Gatunek	wierzbówka kiprzyca
Nazwa systematyczna
Chamerion angustifolium (L.) Scop.

Wierzbówka kiprzyca (Chamaenerion angustifolium (L.) Scop.), (Chamerion angustifolium (L.) Holub), przez wielu botaników klasyfikowana jako wierzbownica kiprzyca (Epilobium angustifolium L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny wiesiołkowatych. Ma zasięg okołobiegunowy, występuje w Ameryce Północnej, Azji i w Europie. W Polsce jest rośliną pospolitą zarówno na niżu, jak i w górach.

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga: Z kłącza wyrastają liczne łodygi o wysokości 50-150 cm (w sprzyjających warunkach nawet 2 m). Są one prosto wzniesione, obłe, pojedyncze lub rozgałęzione, nagie i często czerwono zabarwione.

Liście: Ulistnienie skrętoległe, liście lancetowate do podłużnie eliptycznych, miękkie, siedzące lub krótkoogonkowe, z zaostrzonymi nasadami i końcami, o szerokości ponad 10 mm. Pod spodem są jaśniejsze i mają wystające unerwienie boczne. Górne liście przechodzą w przysadki.

Kwiaty: Wyrastają w szczytowym gronie, mają średnicę 2-4 cm. Płatki korony różowoczerwone z lekkim fioletowym odcieniem, szerokie, płytko wycięte na szczycie lub ucięte, z krótkim paznokciem i przeważnie różnej wielkości (kwiaty słabo grzbieciste). Działki kielicha owłosione. Szyjka słupka z czterołatkowym znamieniem, zwykle odgięta. Pręciki pozornie w jednym okółku. Kwitnie od lipca do sierpnia, kwiaty przedprątne, zapylane przez błonkówki. Roślina miododajna. Kwiaty zakwitają stopniowo od dołu ku górze łodygi.

Owoc: Bardzo krótko owłosiona, równowąska torebka o klapach skręcających się przy otwarciu. Nasiona bardzo liczne, gładkie, z białym puchem, rozsiewane przez wiatr.
Korzeń: Posiada krótkie, czołgające się kłącze, które wytwarza liczne, mięsiste rozłogi z wydłużonymi międzywęźlami. Okryte jest mięsistymi, białymi, skrętolegle ustawionymi łuskami.

Biotop, Wymagania: Lasy, głównie iglaste, skraje lasów, polany, przydroża, rowy, łąki. Często tworzy duże i niemal jednogatunkowe łany. Roślina wskaźnikowa gleb próchnicznych, azotolubna. Hemikryptofit. W górach występuje aż po piętro kosówki, na niektórych halach tatrzańskich tworzy duże łany.