Wieleci
Z Wikipedii
Wieleci, Wilcy, Lucice, Lutycy to grupa plemienna Słowian połabskich, zamieszkujących od VI wieku tereny między dolną Odrą a Łabą. W źródłach pisanych za czasów Karola Wielkiego nazywani również: Wiltzi, Vultzi, Welatabowie. Wieleci obok Obodrzyców i Serbów należeli do Słowian zachodnich.
Już od połowy IX wieku istniał Związek Wielecki założony przez plemiona: Chyżan, Czrezpienian, Doleńców (Dołężanie, Tolensanowie) i Redarów, do którego przystąpili prawdopodobnie: Doszanie, Nieletycy, Rzeczanie, Ukranowie, Wkrzanie. Sprzymierzeni z królem czeskim najeżdżali ziemie Piastów. W 995 wspólną wyprawę przeciwko Wieletom zorganizowali cesarz Otton III oraz Bolesław I Chrobry. Brały w niej udział także oddziały czeskiego rodu Sławnikowiców. Syn Chrobrego - Mieszko II zawarł z nimi natomiast sojusz, dla odparcia w 1029 ataku króla niemieckiego Konrada II. W roku 1033 - zwycięstwo Wieletów nad Sasami pod Wierzbnem.
Pokonani ostatecznie w latach 1160-1163 przez sprzymierzonego z Danią Henryka Lwa.