Węgorzewo
Z Wikipedii
Współrzędne: 54°13' N 021°45' E
Węgorzewo | |||
|
|||
Województwo | warmińsko-mazurskie | ||
Powiat | węgorzewski | ||
Gmina - rodzaj |
Węgorzewo miejsko-wiejska |
||
Prawa miejskie | 1571 | ||
Burmistrz | Krzysztof Piwowarczyk | ||
Powierzchnia | 10,87 km² | ||
Położenie | 54° 13' N 21° 45' E |
||
Liczba mieszkańców (2005) - liczba ludności - gęstość |
12 186 1121,1 os./km² |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
87 | ||
Kod pocztowy | 11-600 do 11-601 | ||
TERC10 (TERYT) |
6283719034 | ||
Miasta partnerskie | Leffrinckoucke (Francja) Rottenburg (Niemcy) Jaworow (Ukraina) Czerniachowsk (Rosja) |
||
Położenie na mapie Polski |
|||
Urząd miejski3
ul. Zamkowa 311-600 Węgorzewo tel. 87 427-54-00; faks 87 427-54-01 (e-mail) |
|||
Strona internetowa miasta |
Węgorzewo (dawniej Węgobork, niem. Angerburg, lit. Unguris) to miasto w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie węgorzewskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Węgorzewo. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. suwalskiego.
Według danych z 31 grudnia 2005, miasto miało 12 186 mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Dawniej okolice jeziora Mamry były zamieszkiwane przez staropruskie plemię Galindów, którzy wybudowali obok jeziora obronny gród "Angetete".
Gród został zdobyty przez krzyżaków w 1256 roku, którzy wybudowali na jego miejscu drewniany zameczek, obok powstała mała osada. Zimą 1365 Książę Kiejstut, współrządca Litwy niszczył zamek i osadę. W 1398 roku w odległości 2 km od zniszczonego zamku, Krzyżacy wzniesli nowy zamek murowany "Angerburg".
W XV wieku, niedaleko zamku, powstała nowa osada nazywana początkowo Gieratową Wolą, potem Nową Wolą. W roku 1479 biskup warmiński Łukasz Watzenrode wydał pozwolenie na wybudowanie w osadzie kaplicy. 14 kwietnia 1571 miejscowość uzyskała prawa miejskie. Miasto rozwijało się wskutek żywiołowej kolonizacji polskich osadników z Mazowsza. W tym czasie miasto nosiło dwie nazwy; polską Węgobork i niemiecką "Angerburg" (od nazwy zamku). W 1730 wprowadzono oświetlenie ulic latarniami. W XVIII wieku z wizytą w Węgorzewie przebywał dwukrotnie król Polski Stanisław Leszczyński. W roku 1740 arianin inżynier Jan Władysław Suchodolec (syn Samuela Suchodolskiego ze Starej Różanki) zbudował wodociąg. Woda doprowadzona była do studzien miejskich i do najwyższych pięter węgorzewskiego zamku.
W czasie drugiej wojny światowej miasto straciło 80% zabudowy. Po wojnie odbudowane, przyjęło nazwę Węgorzewo. Od 1999 Węgorzewo pełni funkcje miasta powiatowego.
[edytuj] Znane osobistości pochodzące z Węgorzewa
[edytuj] Zabytki i turystyka
- domy z XIX w.
- dwie kaplice cmentarne z XIX/XX w.
- jezioro Mamry
- Kanał Młyński
- pałac i park z 1. połowy XIX w.
- przystań rybacka i jachtowa, kursują tu statki pasażerskie
- późnogotycki kościół św. Piotra i Pawła z lat 1605-1611
- zamek krzyżacki z 1398 r.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Miasta partnerskie
- Leffrinckoucke (Francja) - 20 czerwca 1992
- Rottenburg (Niemcy) - 1 czerwca 1996
- Jaworow (Ukraina) - 1 czerwca 1996
- Czerniachowsk (Rosja) - 23 grudnia 1996
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy i zdjęcia satelitarne
- Serwis E-Mazury
- Festiwal Rockowy Węgorzewo
- Serwis Warmia-Mazury
- Serwis Mazury - Zielone Płuca Polski
- Oficjalna strona Węgorzewa
- Niemiecka strona przedstawiająca Węgorzewo (Angerburg) z epoki Prus Wschodnich
- Wolny Serwis Miasta Węgorzewa
- Gimnazjum im.J.A.Helwinga w Węgorzewie
- To jest tylko zalążek artykułu związanego z woj. warmińsko-mazurskim. Jeśli możesz, rozbuduj go.