Szałwia łąkowa
Z Wikipedii
Szałwia łąkowa | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Podgromada | Magnoliophytina |
Klasa | Rosopsida |
Podklasa | jasnotowe |
Nadrząd | Lamianae |
Rząd | jasnotowce |
Rodzina | jasnotowate |
Rodzaj | szałwia |
Gatunek | szałwia lekarska |
Nazwa systematyczna | |
Salvia pratensis L. |
Szałwia łąkowa (Salvia pratensis L.) - gatunek byliny z rodziny jasnotowatych. Szałwia łąkowa występuje w Europie.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Roślina o wysokości do 80 cm.
- Łodyga
- Prosto wzniesiona, czterokanciasta, owłosiona i bruzdowata, pojedyncza lub słabo rozgałęziona w części kwiatostanowej.
- Liście
- Liście odziomkowe są długoogonkowe, stosunkowo duże, zebrane w rozetę. Dolne liście łodygowe są krótkoogonkowe, górne zaś siedzące. Blaszka liściowa pomarszczona, jajowata, u nasady przeważnie sercowata, ostro zakończona. Brzeg blaszki nieregularnie karbowany.
- Kwiaty
- Zebrane po 6-12 w nibyokółki, krótkoszypułkowe. Kielich dzwonkowaty, dwuwargowy, gęsto owłosiony. Korona o długiej rurce, o barwie fioletowoniebieskiej do fioletowoczerwonej. Górna warga jest hełmiasto sklepiona, dolna krótka i prosta. Kwitnie od maja do lipca.
- Owoce
- Gładkie, czarnobrunatne rozłupki.
- Korzeń
- Długi, zdrewniały korzeń palowy.
- Biotop
- Występuje w strefie umiarkowanej od niżu po pogórze. Preferuje gleby suchsze, zasobne w składniki mineralne. Rośnie na łąkach, przydrożach i nasypach.
[edytuj] Zastosowanie
Jako roślina lecznicza ma mniejsze znaczenie niż szałwia lekarska, ale dawniej stosowano ją do leczenia chorób oczu oraz używano jako środka dezynfekcyjnego. Służyła także jako przyprawa do poprawiania smaku i zapachu wina i piwa.