Swatantrika
Z Wikipedii
Swatantrika Madhjamika jest jedną ze szkół Madhjamiki, czyli tzw. "Środkowej Drogi". Podobnie jak inne szkoły "Drogi Środka" uznaje, by nauki przedstawiać poza skrajnościami popadnięcia w omylnie rozumiany stan "pustości" (skt. Sunjata) (co odpowiada prawdzie ostatecznej) oraz omylnie rozumiany relatywizm (inherentnego, wrodzonego i niezależnego istnienia zjawisk) (co odpowiada prawdzie relatywnej) oraz że relatywny poziom nauk jest równie ważny jak poziom ostateczny nauk.
Swatantrika opisuje rzeczywistość jako nie mającej wrodzonej, niezależnej natury. Zjawiska nie posiadają same z siebie własnej natury, ponieważ nie można odnaleźć ich budulca, esencji. Każdą ich częśc składową można podzielić na mniejsze części, a nie możliwe jest na ostatecznie odnalezienie najmniejszego atomu, którego nie mozna by było dalej podzielić. Tak samo jest, gdy się szuka najmniejszego momentu czasu, gdyż każdy moment, niezależnie ile by trwał, można podzielić na okres początku, okres trwania i okres zaniku. Ostatecznie istnieje więc brak esencjonalności zjawisk, "pustość" ich tożsamości i ich trwania. Wszystko jest niczym przestrzeń przenikająca wszystko. Nic, co wydaje się konwencjonalnie być inherentne, wrodzone same z siebie, nie jest takie ostatecznie.
Pogląd Swatantriki nie jest jednak uznawany przez Prasangikę, która zarzuca, że jest to tylko nadal bardziej subtelne konceptualne lgnięcie do "pustości" jako inherentnej egzystencji, wrodzonej samej z siebie.
Założycielem szkoły Swatantriki był Bhavaviveka.
[edytuj] Zobacz też
- siunjata
- glosariusz buddyjski
- podział szkół Madhjamiki wg Gelug i Kagyu
- Pogląd szkoły Gelug w praktyce tantr Wadżrajany
[edytuj] Literatura
- Khenpo Tsutrim Gyamtso Rinpocze, Stopnie Medytacji Pustki, Marpa Translation Committee, Szczecin 1997
