Sufczyna

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Sufczyna
Województwo	podkarpackie
Powiat	przemyski
Gmina	Bircza
Położenie	49° 44' N 22° 29' E
Populacja (2006) - liczba ludności	293
Strefa numeracyjna (do 2005)	16
Tablice rejestracyjne	RPR

Sufczyna (ukr.: Сивчина) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Bircza, nad rzeką Stupnica na terenie Pogórza Przemyskiego.

W latach 1340-1772 wieś leżała w ziemi sanockiej (1494 in terra et districto sanociensis), w parafii łacińskiej, w Birczy (1484), w Babicach (1507). Następnie do 1914 miejscowość leżała w gminie Bircza, w powiecie sanockim, w powiecie podatkowym w Birczy, w austriackiej Prowincji Galicja.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

[edytuj] Historia

Stare domostwa

Od 1456 wieś była własnością szlachecką Stanisława, Mikołaja i Jana Kmitów. Następnie od 1491 własnością Jerzego Bireckiego, syna Jerzego z Humnisk, dziedzica Birczy. W 1526 wieś została spalona przez Tatarów. Od 1541 miejscowość była własnością Barbary Herburt. W XIX wieku należała do Adalberta hr. Dembińskiego, potem do Jana Stresów. Do niego również należała huta szkła, wydzierżawiona w 1890 roku Ludwikowi Geynerowi. Dla pracowników huty założono nową osadę - Jasienicę Sufczyńską.

Do 1939 istniał we wsi folwark należący do hr. Tarnowskich.

W latach 1939-1941 wieś była pod okupacją Związku Radzieckiego. Od czerwca 1941 do lipca 1944 była pod okupacją niemiecką.

[edytuj] Dawne nazwy

Camyenna Wola - rok 1456
Schawczina Wola - rok 1456
Sowczyna - rok 1468
Szowczina - rok 1468
Soffczyna - rok 1485
Kamenna - rok 1490

[edytuj] Sołtysi

Czesław Mliczek

[edytuj] Demografia

1785 - 385 grekokatolików, 86 rzymskich katolików i 8 żydów.
1840 - 560 grekokatolików (brak informacji o innych wyznaniach)
1859 - 569 jw.
1879 - 650 jw.
1899 - 792 jw.
1926 - 921 jw.
1938 - 1011 grekokatolików
1939 - 949 Ukraińców, 123 Polaków, 23 Żydów
1997 - 289 osób

[edytuj] Architektura

We wsi znajdowała się filialna greckokatolicka murowana cerkiew Входу в Храм Пресвятої Богородиці, zbudowana w 1879 w miejscu starszej drewnianej cerkwi. Cerkiew została zburzona w latach 60. XX wieku.

Znajduje się tutaj również kościół pw. św. Jadwigi. Prezbiterium kościoła stanowi dawna kaplica dworska z XVIII wieku. W XIX wieku dobudowano nawę, a w 1930 wieżę.