Herburtowie

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Herburtowie, Herburt od imienia Herbort, w staro-wysoko-niemieckim imię męskie, obecnie Herbert. Herburtowie, wcześniej rycerze Vulm z Fülme [1] na Pogórzu Weserbergland, z roku 9 kwietnia 1241 jest wzmianka o drużynie biskupa misyjnego Brunona z Schaumburgu biorącego udział w Bitwie pod Legnicą gdzie wspomniano rycerza Herborta z Fulmu. Następnie Herbutowie nabywają Felsztyn na Morawach i w końcu w Małopolsce Wschodniej, Arłamowscy,

Herb Herburtów (na Morawach) XIV wiek

Spis treści

1 Herburtowie
- 1.1 Linia Herburt von Pfulhstein
- 1.2 Linia westfalsko-morawska
2 Linia dolnosaksońska
- 2.1 Linia Sup
- 2.2 Linia morawsko-polska
  - 2.2.1 Linia śląska
  - 2.2.2 Linia felsztyńska
3 Literatura

[edytuj] Herburtowie

[edytuj] Linia Herburt von Pfulhstein

[edytuj] Linia westfalsko-morawska

[edytuj] Linia dolnosaksońska

Herbort von Fritzlar ok. 1190, niemiecki pisarz,

- I Generacja :
Herbort z Fulmu (ur. ok. 1220 Fülme - zm. ok. 1300, Fulsztajn) , podstoli przy biskupie Brunonie z Schaumburgu (1241, uczestnik Bitwy pod Legnicą), przybył w orszaku biskupim z miejscowości Fülme ( nad rzeką Wezerą w Westfalii, w roku 1253 razem z księciem Władysławem Opolskim uczestniczy w wyprawie na Ruś Halicką przeciw księciu Danielowi Halickiemu, w roku 1278 bierze udział w wyprawie króla Przemysława II Otokara przeciw pogańskim Prusom, landwójt Ołomuńca, miał siedmiu synów.

Johann z Fulmu, brat Herborta

- II Generacja :
Jan (Johannes von Kranowitz), II syn Herborta (po śmierci ojca wraca do Westfalii)
Herbord II. de Traberch (de Traberger) - - zginal w bitwie na Morawskim Polu 1278, razem z ojcem w Grazu 1264,
Ekrik (Ekkerich, Eckerich) 1264, podział majątku w 1266, wójt Nysy do 1268,
Detrzich (Dietrich) z Fulmu, cognatus,1264,
Dietrich 1255, w Ołomuńcu 1270-1317, proboszcz Brünn 1281,
Hanning (Johannes), giermek 1251-66, rycerz 1268-88 w Minden,
Konrad, poborca, 1281opawaski,
Heinrich 1264, Notariusz w Opawie, następnie w Ołomuńcu 1316,
- III Generacja :
Herbort III. Traberger syn Eryka dziedzic Fulsztajnu, umiera bezdzietny w roku 1310
Herbort IV Drost z Fulmu, Minden, Meinsen bei Minden, Kranowitz), ( +1340, Fulsztajn), syn Eryka (Eckericha) dziedzic Fulsztajnu od roku 1310,
Johann Eckerich syn Eryka (Eckericha), kanonik Wrocławski 1296-1316,
Watler syn Henniga 1273,
Eckerich syn Henniga, rycerz 1302,
Herbort Walter syn Henniga,

- IV Generacja :
Alesz (Alsianus z Fulsztajnu) syn Herbota IV, ( +1372),
Jan, syn Herbota IV,
Jindrzich z Fulsztajnu, syn Herbota IV,
Herbort ( - +27.9. 1369), proboszcz
- V Generacja :
Herbort V. syn Alsianusa z Fulsztajnu
Szczepan. syn Alsianusa z Fulsztajnu
Jindrzicha II (+1422, w Vyškovie) z Fulsztajnu, u boku z króla Władysława Jagiełły wziął udział w Bitwie pod Grunwaldem (1410)

[edytuj] Linia Sup

W połowie XV wieku następuje podział dotychczasowej lini na gałąź Sup :

Herbort VI z Fulsztajnu,
- VI Generacja :
Jindrzich III. z Fulsztajnu, syn Jindrzicha II
- IX Generacja :
Jan Młodszy Herbort z Fulsztajnu poslubił Anna z Heraltic (+przed 1598); 2 małżeństwo: Markéta (Marie) Tvorkovská z Kravarza (+14.10.1625)

[edytuj] Linia morawsko-polska

Jan Herburt (biskup poznański) w roku 1290, za panowania Kanrada księcia Mazowieckiego uposaża kościół w miejscowości Jeruzalem w pow. skierniewickim, wg. notatki znajdującej się w archiwum Konsystorza Warszawskiego

[edytuj] Linia śląska

Sambor Herburt z Sośnicowic ok. 1370

Jan Herbort z Sośnicowic, (nm. Hans Herbort von Fullstein die Schönwälder Scholtisei) poddany księcia Jana Opolskiego, 12 października 1497 sołtys Bojkowa i Sośnicowic,

Fryderyk Herbort z Sośnicowic ( nm. Friedrich Herbort von Fullstein auf Kieferstädtel), od 1497, właściciel Sośnicowic, sołtys Szywałdu (Bojków)

Heinrich Herburt von Füllstein (ur. ok. 1455, zm. ok. 1538),

po roku 1370 dochodzi do podziału na dwie linie śląskich Herburtów. Pierwsza nadal pozostaje na Śląsku, natomiast druga, za przywilejem Władysława Opolczyka przenosi się na przyłączone do Korony ziemie za Wisłokiem i Sanem.

[edytuj] Linia felsztyńska

Książę Władysław Opolczyk udziela szerokich nadań Fryderykowi, Wacławowi i Mikłaszowi (Mikołajowi) Herbortom przybyłym z Maraw i Śląska nad Strwiążem i Wiarem. Nową siedzibą tego rodu staje się wówczas Felsztyn.

W roku 1645 wygasła męska linia Herburtów.

[edytuj] III Generacja

- Jan Herburt, syn Jana Szczęsnego, w roku 1620 urządził zajazd na zamek Adama Goreczkowskiego, otrzymał za to później infamię, ostani z Herburtów.

- Andrzej z Fulsztyna Herburt, 1630, posiadłości na ziemi sanockiej, Przysieki,

[edytuj] IV Generacja

- Jan Szczęsny Herburt, 1567 - 31 grudnia 1616 roku, pisarz, w 1616 funduje renesansowy zamek w Dobromilu, pod koniec życia pozostawia Dobromil w ruinie, uczestnik rokoszu Zebrzydowskiego, spory ze Stadnickimi, Wapowskimi,

- Felix Herburt z Dobromila, uposażył parafię w Dobromilu w roku 1611, wydawca pism W. Kadłubka (1617),

- Jan Herburt ok. (*1540, ok.+1607) chorąży lwowski,

- Regina Herburt Żółkiewski, (*1566, +6 11 1626), żona Hetmana Stanisława Żółkiewskiego,

- Anna Herburt, (*1535.+) poślubiła Jakuba Snopkowskiego,

- Erazm Herburt właściciel m. Wetlina, Jaworzec, Lutwowisk, Beniowa, Zatwarnica, portret Erazma Herburta znajdował się przed wojną w reflektarzu klasztoru Karmelitów we wsi Sąsiadów 5 km od Felsztyna,

[edytuj] V Generacja

- Jakub Herburt,(*1512+1573), poślubił w 1560 Katarzynę Wapowską.

- Paweł Herburt, (łac. Paulum Herborth de Fulstin filium Nicolao Choczimierskiem)

- Mikołaj Herburt z Fulsztyna na Dobromilu i Dziedziłowa ok. (*1524,+1593) wojewoda podolski (do 1589), starosta tłumacki, kasztelan przemyski i starosta lwowski (od 1572 roku), (łac. Nicolaum Herborth de Fulstin capitaneum Leopoliensem et Joannem Zamoiski capitaneum Belsensem et Zamechensem)

- Jan Herburt ok. (1524+1577), polski historyk, humanista, kasztelan sanocki, (łac. Joannem Herborth de Fulstin castellanum Sanocensem et capitaneum Premisliensem),

- Stanisław Herburt 1524 - 1584, pradziad Piotr, podkomorzy przemyski, kasztelan lwowski, starosta samborski, żupnik ruski (samborski i drohobycki), (łac. Stanislaum Herborth de Fulstin castellanum Leopoliensem, capitaneum Samboriensem et Drohobicensem atque zupparium terrarum Russiae)

- Walenty Herburt 1524 - 1572, biskup przemyski

- Seweryn Herburt (brat Jana, Mikolaja i Walentego)

- Jan Herburt (zm. ok. 1570) kasztelan bełski, dziad Seweryn Herburt,

- Marcin Herburt z Felsztyna (*1519+1570), poślubił Katarzynę Urszulę Krotoska z Krotoszyna,

- Anna Herburt Zamoyska, jej synem z małżeństwa, które zawarła ze Stanisławem Zamoyskim był późniejszy Kanclerz Jan Zamoyski (1542-1605)

- Jadwiga Herburt poślubiła Marcina Ossolińskiego (zm. 1595), rotmistrza wojsk Stefana Bathorego, właścielka Nowego Miasta w przemyskiem,

- Barbara Herburt ( - +1580), zamężna z Piotrem Kmitą, właścicielka klucza sobieńskiego Olszanicy, Ustianowej , Smolnika , Tarnawy Niżnej , Tarnawy Wyżnej , Jaworzec nad Wetlinką, villarum hereditarium Ustyanowa, Wankowa, Szerednicza et Ropinka,

- Jan Herburt (*1505Podole,+1553Podole) , poślubił Annę Dąbrowską (syn Jana i Anny Fredro).

- Zofia Herburt (-,+1629), poślubiła Jana Dulskiego, po śmierci Dulskiego w 1590 r., wyszła za mąż za następnego starostę świeckiego Jana Kostkę (zmarł w 1592 r.), właścicielka Świecia,

- Anna z Herburtów Uchańska (zm. w r. 1619), właścicielka dóbr uchańskich, fundatorka parafii Uchanie, córka Stanisława Herburta z Dobromila, kasztelan lwowski i starosta samborski, poślubiła Pawła Uchańskiego dnia 3 czerwca 1571, związek ten pobłogosławił Walenty Herburt,

- Katarzyna Jazłowiecka, córka Stanisława Herburta z Dobromila, kasztelanA lwowskiego i starostY samborskiego,

[edytuj] VI Generacja

- Sebastian Herburt z Felsztyna (ok. ur.1490 - ), polski kompozytor i teoretyk,

- Jan Herburt. (*1470+1508), poseł województwa ruskiego ( członek izby poselskiej) na Sejm radomski w roku 1505, poślubił w 1497 Annę Fredro. Następnie żonaty z Zuzanną Bal, pod koniec XV wieku nadaje przywilej lokacyjny wsi Arłamów na prawie wołoskim. Jego następcy, osiedli we wsi, przyjmują nazwisko Arłamowscy, od nazwy osady. W 1519 roku przeprowadzono oddzielenie majątku Herburta w Arłamowie od dóbr królewskich.

- Zofia Herburt, (*1495,+1564), poślubiła w 1515 Mikołaj Żółkiewskiego (*1490 +1549), (łac. Sophiam filiam olim Joannis Herborth de Fulstin castellani Belsensis, uxorem vero Nicolai Malochowski) właścicielka dobr Maykowicze, Bąkowa Gora, Kalinki, Demba, Korithno, Zbylowicze et Bęndzinek,

- Barbara Herburt (*1480+1550), poślubiła ok. 1500r, Balcera Dąbrowskiego (+1538),

- Elżbieta Herburt, córka Jana, (łac. Elisabeth Herborthowna filiae olim Joannis Herborth de Fulstin capitanei Barensis), córka Fryderyka i Anny z Oleska (+1549), poślubiła ok. 1547 księcia Janusza Radziwiłła (*1516+1551),

- Mikołaj Herburt Odnowski z Felsztyna, (* - +1555) syn Piotra Herburta właściciela zamku w Zboiskach 1529, palatyn krakowski, kasztelan przemyski, starosta lwowski, wojewoda sandomierski do 1553, wojewoda krakowski do 1555, doradzca królowej Bony, właściciel dóbr na Pogórzu Bukowskim

[edytuj] VII Generacja

- Barbara Herburt.(+1507), poślubiła w 1473 Andrzeja Tarło chorążego lwowskiego, jej synem z trzeciego małżeństwa, które zawarła ze Stanisławem Rejem był późniejszy pisarz Mikołaj Rej

- Fryderyk Herburt. (*1470, - zm. 2 sierpnia 1519), chorąży lwowski, ok. 1495 poślubił Annę Sieniawską (Siennieńską) z Oleska h. Dębno (ur. ok. 1475, zm. 1519>). W roku 1519 bronił przed Tatarami w otwartym polu miasta Sokal, swoją walkę zakończył bohaterską śmiercią, zostawiając pięcioro dzieci, Elżbietę, F..., . Polski poeta okresu baroku Mikołaj Sęp-Szarzyński w kilkadziesiąt lat później poświęcił Fryderykowi swój poemat "Pieśń o Fridruszu, co pod Sokalem zabit",

- Seweryn Herburt (+1497) łac. (Severin Herborth de Felsthin et Bruchnal), chorąży lwowski,

- Andrzej Herburt, kasztelan, ok. 1531, sprowadza do Dobromila kolonistów w Moraw i Śląska,

- Mikołaj Herburt, (łac. Nicolai de Felschtin), syn Mikołaja,

- Piotr Herburt Odnowski z Felsztyna, (*1485+1532) syn Jana i Zuzanny Bal ze Zboisk, starosta biecki, starosta sądecki, podkomorzy lwowski, w roku 1522 przeprowadził odbudowę zamku sądeckiego, miał syna Mikołaja,

- Abraham Herburt z Felsztyna, syn Jakuba (-,zm. po r. 1595), chorąży (łac. Abraham, filii olim Jacobi Herborth de Fulstin et in Mieziniecz heredis)

[edytuj] VIII Generacja

- Jan Herburt de Bruchnal, (łac. Iohann Herborth de Bruchnal) syn Fryderyka i Heleny z Odnowa, poślubił Zuzannę Bal ze Zboisk, miał córkę Zofię, syna Piotra,

- Mikołaj (Miklasz) Herburt (łac. Nicolai de Felschtin), w roku 1469 nadaje prawa miejskie m. Kulików, stolnik przemyski ok. 1480, żona Anna, synowie Mikołaj i Andrzej,

- Dorota Herburt Tarnawska z Dobromila, właścielka Uherzec ok. 1590, zamężna za Stanisława Tarnawskiego, chorążego ziemi sanockiej,

- Jakub Herburt Felsztyński (łac. Iacob Herborth de Felsthyn) z Odnowa ok.(+1494), syn Fryderyka i Heleny z Odnowa, brat Jana, wojski halicki,

[edytuj] IX Generacja

- Mikołaj Herburt, ( * -, +1439) żona Elżbieta, zaciąga na wyprawę grunwaldzką w roku 1410 roku krewnych z Moraw i Czech, Jindrzicha II z Fulsztajnu i jego ludzi, w roku 1436 łowczy lwowski podpisuje w Brześciu Kujawskim traktat pokojowy z Krzyżakami, ok. 1433 buduje zamek Kulików,

- Fryderyk Herburt (+1445), poślubił Helenę z Odnowa, zaciąga na wyprawę grunwaldzką w roku 1410 roku krewnych z Moraw i Czech, Jindrzicha II z Fulsztajnu i jego ludzi, potomstwo Jan,