Spitsbergen
Z Wikipedii
Spitsbergen – największa wyspa Norwegii, położona w archipelagu Svalbard, na Morzu Arktycznym. Powierzchnia ok. 39 tys. km², górzysta (do 1717 m n.p.m.), w dużej mierze pokryta lodowcami. Odkryta w 1596 roku przez Barentsa. Na wyspie znajduje się stała polska stacja badawcza Hornsund. Populacja około 3 tys. mieszkańców, rozwinięte rybołówstwo, kiedyś wielorybnictwo. Największe miejscowości to Longyearbyen oraz Barentsburg.
W dawniejszym nazewnictwie nazwa Spitsbergen określała cały archipelag Svalbard, którego największą wyspę nazywano wtedy Spitsbergenem Zachodnim.
[edytuj] Historia odkrycia
Spitsbergen odkryli w roku 1596 Holendrzy: Barents, Rijp i Heemskerk. W wieku XVII wyspy Svalbardu były celem podróży wielorybników. Spitsbergen odegrał wielką rolę jako punkt startowy wszystkich ważniejszych wypraw podbiegunowych w XIX i XX wieku. Stąd wyleciał w roku 1896 na swym balonie sterowym Szwed Andree, a w latach 1894-1897 Anglik Jackson odkrył Ziemię Franciszka Józefa. Jeszcze w XIX wieku przez długi czas myślano, że morze naokoło bieguna północnego jest wolne od lodów i roi się od zwierząt.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Historia polskiej stacji Hornsund
- O Spitsbergenie na stronie Polskiej Stacji Polarnej
- Polacy na Spitsbergenie
- Spitsbergen, Arktyka
- Spitsbergen - zdjęcia
- Rejsy na Spitsbergen - s/y "Eltanin"
- Spitsbergen, Oslo - zdjęcia
Akershus • Aust-Agder • Buskerud • Finnmark • Hedmark • Hordaland • Møre og Romsdal • Nordland • Nord-Trøndelag •
Oppland • Oslo • Østfold • Rogaland • Sogn og Fjordane • Sør-Trøndelag • Telemark • Troms • Vest-Agder • Vestfold